Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19015 Esas 2020/3099 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19015
Karar No: 2020/3099
Karar Tarihi: 17.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19015 Esas 2020/3099 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Mahkeme, müştekinin dükkandan çıkmayarak ısrar ile sanıktan uyuşturucu istemesi nedeniyle haksız tahrik oluştuğunu kabul etti ve cezada asgari oranda indirim yapılması gerektiğini belirtti. Ancak indirim oranının eksik tayin edilmesi nedeniyle kararın bozulması istenmedi. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunması nedeniyle cezanın adli para cezasına çevrilmesi eleştirilse de temyiz edilmedi. Hükümde bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nin 3. maddesi (Orantılılık ilkesi), TCK'nin 29. maddesi (Ceza indirimi), TCK'nin 58/6 maddesi (Tekerrür hükümleri), 5237 sayılı TCK'nin 52/4. maddesi (Adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezası), 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi (İnfaz aşamasında resen gözetilecek hususlar).
3. Ceza Dairesi         2019/19015 E.  ,  2020/3099 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten yaralama
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1)Mahkemece sanığın aksi kanıtlanamayan savunmasına göre müştekinin sanığın dükkanına gelip ısrarla uyuşturucu istediği ve dükkandan çıkmadığı kabul edildiğine göre, haksız tahrik oluşturan eylemin müştekinin dükkandan çıkmayarak ısrar ile sanıktan uyuşturucu istemesinden ibaret olması dikkate alındığında TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi de gözetilerek cezadan TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari oranda indirime gidilmesi gerekirken (3/4) oranında uygulanarak eksik tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından,
    2)Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu nedenle cezanın hapiste bırakılarak TCK"nin 58/6 maddesi gereği mükerirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerekirken, cezanın adli para cezasına çevrilerek tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması aleyhe temyiz olmadığından,
    3)Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi gereğince infaz aşamasında resen gözetileceğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.


    Kurumsal