Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/7323 Esas 2022/7489 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin verdiği karar, karşılıklı boşanma davasına ilişkinken, davacı-karşı davalı erkeğin vekilin mazeretinin kabul edilmemesi, kadının kusur belirlemesi, manevi tazminat talebinin reddi ve vekalet ücreti konularında temyiz edilmiştir. Kararın 2. bentinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin denetim ve hüküm mahkemesi olduğu belirtilmiş, ancak Yargıtay'ın bozma kararı vermesi durumunda dosyanın karar verilmek üzere bölge adliye mahkemesine gönderilmesi, alt derece hüküm mahkemesi olarak aynı sıfatla yargılama yapması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, davacı-karşı davalı erkeğin yararına bozma ilamı sonrasında istinaf aşamasında açılan duruşmada vekâlet ücretine hükmedilmesi doğru bulunmamıştır. Bu nedenle, hükmün 4. maddesinin çıkarılmasına ve düzeltilmiş şekilde onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise; Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi, 5235 sayılı Kanun'un ilgili maddeleridir.

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı- karşı davalı erkek tarafından istinaf duruşmasında vekilin mazeretinin kabul edilmemesi, her iki boşanma davası ve ferileri yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, manevî tazminat talebinin reddi, vekalet ücreti temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Davacı- karşı davalı erkeğin tüm, davalı- karşı davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 04.03.2021 tarihli ve 2021/2-96 esas, 2021/205 sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5235 sayılı Kanun uyarınca bölge adliye mahkemelerinin denetim ve hüküm mahkemesi sıfatlarına haiz adli yargı ikinci derece mahkemeleri olduğu, ilk derece mahkemesi kararlarına karşı tarafların itirazları doğrultusunda istinaf kanun yolu incelemesi görevini yerine getirirken istinaf başvurusunun esastan reddi veya ilk derece mahkemesi hükmünü kaldırarak yeniden hüküm kurmak dâhil denetim ve hüküm mahkemesi olarak gerekli tüm kararları verebileceği, ancak ilk derece mahkemesi kararına müdahale ettiği noktalarda Yargıtayın bozma kararı vermesi durumunda dosyanın karar verilmek üzere bölge adliye mahkemesine gönderildiği, bu noktada bölge adliye mahkemesinin alt derece hüküm mahkemesi olarak ilk derece mahkemesiyle aynı sıfatla yargılama yaptığı, denetim görevini kullanmadığı, temyiz incelemesi sonucunda verilen Yargıtay bozma ilamına yönelik karar vermek üzere alt derece hüküm mahkemesi olarak hukuki dinlenilme hakkı kapsamında aynen ilk derece mahkemesi gibi duruşma açmak zorunda olduğu, açılan bu duruşmada istinaf kanun yolu incelemesi yapmadığı, alt derece hüküm mahkemesi sıfatına uygun şekilde boşanmanın eki niteliğindeki istemler nedeniyle taraflar yararına ayrıca vekâlet ücretine hükmedilemeyeceği gözetilmeden, davacı- karşı davalı erkek yararına bozma ilamı sonrasında istinaf aşamasında duruşma açıldığından bahisle vekâlet ücretine hükmedilmesi doğru bulunmamıştır. Ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün bu bölümünün düzeltilerek onanması gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2.bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesinin gerekçeli kararının hüküm fıkrasının 4. maddesinin çıkarılmasına ve hükmün bu bölümünün düzeltilmiş şekliyle, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz eden ...’e yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran...'e geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oybirliğiyle karar verildi. 27.09.2022 (Salı)