Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/7582 Esas 2022/7506 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/7582
Karar No: 2022/7506
Karar Tarihi: 27.09.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/7582 Esas 2022/7506 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir karşılıklı boşanma davasında taraflar arasında verilen kararı incelemiştir. Kararda, çocukların velâyeti ve üstün yararının gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Müşterek çocuklarının velâyetinin babaya verilmesine karar verilmiştir. Ancak, kardeş bütünlüğünün sağlanması açısından 2018 doğumlu çocuğun da babaya verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme kararı ilk derece mahkemesinin kararının bozulması ve onanması yönünde kısmi olarak değiştirmiştir. Kararda, Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi'nin maddesi 12, Avrupa Çocuk Hakları Sözleşmesi'nin 3. ve 6. maddeleri yer almıştır.
2. Hukuk Dairesi         2022/7582 E.  ,  2022/7506 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, velâyet ve kadının davasının kabulü yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, erkek lehine hükmedilen tazminatlar, iştirak nafakasının miktarı, velâyet, tazminatların reddi ve yoksulluğun reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-karşı davacı kadının tüm, davacı-karşı davalı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Velâyetin düzenlenmesinde asıl olan çocuğun üstün yararıdır. Çocuğun üstün yararı belirlenirken onun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaki ve toplumsal gelişiminin sağlanması amacının gözetilmesi gereklidir. Tarafların müşterek çocuklarından 2014 doğumlu ... ve 2017 doğumlu ...’ın velâyeti babaya, 2018 doğumlu ...’ın velâyeti anneye verilmiştir. Annenin çocuklara karşı ilgisiz olduğu, şiddet uyguladığı, müşterek çocukların bakımıyla yeterince ilgilenmediği anlaşılmaktadır. Dosya kapsamından, çocukların tercihinin üstün yararlarına aykırı olduğuna yönelik, delil bulunmadığı gibi baba yanında kalmalarının ortak çocukların bedeni, fikri ve ahlaki gelişimlerine engel olacağı yönünde ciddi sebep ve delil de bulunmamaktadır. Kardeş bütünlüğünün sağlanması açısından ...’ın velâyetinin babaya verilmesinde çocuğun yararına aykırı bir husus kanıtlanmadığına göre tercihleri de gözetilerek (Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi m. 12, Avrupa Çocuk Hakları Sözleşmesinin 3. ve 6. maddeleri) ortak çocuk 2018 doğumlu ...’ın velâyetinin de davalı babaya verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesinin kararının BOZULMASINA, hükmün, bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ...'ya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 397.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran İbrahim'e geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 27.09.2022 (Salı)

    Hemen Ara