Esas No: 2022/1170
Karar No: 2022/7422
Karar Tarihi: 27.09.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1170 Esas 2022/7422 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/1170 E. , 2022/7422 K.Özet:
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin verdiği karar, karşılıklı boşanma davasında kadının davasının kabul edilmesi, kusur belirlemesi, tazminatlar ve tedbir nafakası yönünden hüküm tesis edilmesini kapsıyor. Dava dosyası erkeğin davasının kabul edilmesi, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilerek incelenmiştir. Temyiz incelemesi duruşmalı olarak yapılmıştır. Karar, her iki tarafın temyiz itirazlarının yersiz olduğunu belirtirken, davalı-davacı kadının yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatların az olduğu belirtilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri gerektiği vurgulanmıştır. Karar ise yukarıdaki sebeplerle bozulmuş ve bozma kapsamı dışında kalan diğer bölümler onanmıştır. Onama harcı temyiz eden davacıya yükletilirken, temyiz peşin harcı geri ödenecektir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: Hakkaniyet ilkesi
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri: Zararın tazmini.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar ve tedbir nafakası yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise reddedilen birleşen dava dosyası, erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 27.09.2022 günü temyiz eden davacı-davalı ... ile vekili Av. ... geldi. Karşı taraf temyiz eden davalı-davacı ... ile vekilleri gelmedi. Duruşmalı temyiz talebinde bulunan davalı-davacı ... vekili Av. ...'ın yokluğunda karar verilmesini talep eden dilekçe verdiği görüldü. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Songül'e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 27.09.2022 (Salı)