Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/6504 Esas 2022/7633 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/6504
Karar No: 2022/7633
Karar Tarihi: 03.10.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/6504 Esas 2022/7633 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi, boşanma davasına ilişkin bir karar vermiştir. Davanın muhakemesinin sonunda verilen hüküm, davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve vekalet ücreti yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, erkeğin kabul edilen asıl ve birleşen boşanma davaları, tazminatların miktarları ile reddedilen yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmiştir. Mahkeme kararı incelendiğinde, davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının ise bazı temyiz itirazlarının yersiz olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak, tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlar, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında, davalı-davacı kadının yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat miktarının az olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri dikkate alınarak daha uygun bir miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. ve 174/2. maddeleri de yer almaktadır.
2. Hukuk Dairesi         2022/6504 E.  ,  2022/7633 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve vekalet ücreti yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, erkeğin kabul edilen asıl ve birleşen boşanma davaları, tazminatların miktarları ile reddedilen yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin mümkün bulunmamasına göre, davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ...'ye yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Derya'ya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 03.10.2022 (Pzt.)




    Hemen Ara