Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5025 Esas 2022/7596 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararın temyizi davalı-karşı davacı kadın tarafından yapılmıştır. Karşı davalının talepleri kabul edilmiş, tazminat ve nafaka miktarları yönünden kadın lehine takdir edilen tutarlar az bulunarak kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesinde belirtilen hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, tarafların sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine ve günün ekonomik koşullarına göre daha uygun bir nafaka miktarına hükmedilmesi gerektiği de vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: \"Kanun, hukuka ve adalet duygularına uygun olarak, hak ve borçlar arasındaki ilişkilerde hakkaniyet ilkesine dayanır.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: \"Zarar görenin zararının, kanunla belirlenmiş olan miktarın tespit edilmesinde hakkaniyet esastır.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: \"Zarar gören, zararı yapanın haksız fiilinden doğan tazminat hakkını zamanaşımı süresi içinde saklı tutabilir.\"

MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından eksik inceleme, erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminat ve nafaka miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi. 03.10.2022 (Pzt.)