Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5862 Esas 2022/7908 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararda davacı kadın tarafından 50.000 TL maddi tazminat, 50.000 TL manevi tazminat, 750 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile talep edilen ziynet eşyalarının bedeli hakkında hüküm verilmiştir. Ancak, kadının ziynet alacağı talebi boşanmanın eki niteliğinde değildir ve ayrı ayrı ele alınmalıdır. Dolayısıyla, mahkeme tarafından hükmedilen maddi tazminatta ziynet alacağı taleplerinin de olduğu belirtilerek hüküm tesisi doğru görülmemiş ve karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri ise şöyledir: Türk Medeni Kanunu’nun 174/1. maddesi, “Mevcut ve beklenen menfaatleri boşanma yüzünden zedelenen kusursuz veya daha az kusurlu taraf, kusurlu olan taraftan uygun bir maddî tazminat isteyebilir.” hükmünü amir olup TMK m.174’de düzenlenen “maddi tazminat” boşanmanın eki niteliğindedir.

MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar, kadının kabul edilen ziynet alacağı davası ile boşanma ve ziynet alacağı davasında aleyhine hükmedilen vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmamasına göre, davacı-davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Davacı kadın dava dilekçesinde 50.000TL maddi tazminat, 50.000TL manevi tazminat, 750TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile talep ettiği ziynet eşyalarının (65.12gr 22 ayar bir adet bilezik, 58,28gr 18 ayar bir adet ..., 14gr 18 ayar bir adet ... ile 5 adet Cumhuriyet altını) bedelinin tarafına ödenmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi kararının “hüküm sonucu” bölümünde kadın lehine 50.000TL maddi tazminata hükmedilmiş ve hükmün gerekçesinde hükmedilen maddi tazminatın 36.508,60TL’sinin kadının kabul edilen ziynet alacağı bedeli olduğu belirtilmiştir.
Türk Medeni Kanunu’nun 174/1. maddesi, “Mevcut ve beklenen menfaatleri boşanma yüzünden zedelenen kusursuz veya daha az kusurlu taraf, kusurlu olan taraftan uygun bir maddî tazminat isteyebilir.” hükmünü amir olup TMK m.174’de düzenlenen “maddi tazminat” boşanmanın eki niteliğindedir. Kadının ziynet alacağı talebi ise, boşanmanın eki niteliğinde olmayıp boşanmadan ayrı bir davadır. Bu itibarla, mahkeme tarafından kadının maddi tazminat talebi ile ziynet alacağı davası hakkında ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken, hükmedilen maddi tazminatın içinde ziynet alacağı taleplerinin de olduğundan bahisle, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda (2.) bentte açıklanan sebeplerle KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi hükmünün BOZULMASINA; bozma sebebine göre davacı-davalı erkeğin ziynet alacağı davasında aleyhine hükmedilen vekâlet ücretine yönelik itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına; (1.) bentte açıklanan nedenlerle erkeğin temyiz itirazlarının reddi ile bozma kapsamı dışında kalan temyize konu hükümlerin ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 10.11.2022 (Prş.)