Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/6021 Esas 2022/7840 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı kadın ve davacı erkek arasındaki taşınmazın tasfiyesine ilişkin davanın kararına yapılan temyiz başvurusu sonucunda, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi kararını verdi. Davacı, taşınmazın edinilmesinde kendi birikimlerinin kullanıldığını, davalının ise parayı düğün masrafı için kullandığını ileri sürdü. Davalının ispat külfeti olduğuna karar verildi. Ayrıca, davalının icra takibinde ödenen miktarın güncellemesi yapılmadan belirlenen alacak miktarından düşülmesi hatalı bulundu. Kararda, Medeni Kanunun 189, 220, 227, 229, 236, 237. maddeleri referans gösterildi.

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı erkeğin temyiz itirazlarının incelemesinde:
Somut olayda, davacının tasfiyeye konu taşınmazın edinilmesinde şahsi birikimi olan paranın davalıya gönderildiğini iddia ettiği, davalının da davacı tarafından gönderilen 52.250,00 TL’nin düğün masraflarına kullanıldığını savunduğu anlaşılmaktadır. Her ne kadar taşınmazın edinilmesinde kişisel malın kullanıldığını ispat külfeti davacıda ise de, davalı yaptığı savunma ile davacı tarafından gönderilen paranın düğün masraflarına kullanıldığını ispatlaması gerekir. Başka bir anlatımla; ispat yükümlülüğü yer değiştirmiştir. O halde, mahkemece, ispat külfetinin davalıda olduğu göz önünde bulundurularak tüm deliller birlikte değerlendirmek suretiyle bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuş, bozmayı gerektirmiştir.
2-Davalı kadının temyiz itirazlarının incelemesinde
a-Dosyadaki yazılara, bozmaya uygun işlem ve araştırma yapılmış olmasına, delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmamasına göre, davalı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yersizdir.
b-Davalı kadının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Somut olayda, mahkemece, tasfiyeye konu taşınmazın güncel değerine (Ocak/2020) göre belirlenen katılma alacağından bozma öncesi hükmedilen alacağın icra takibi sonucunda 19.02.2015 tarihinde ödenen miktarı düşülerek bakiye kısım yönünden karar verildiği anlaşılmaktadır. O halde, mahkemece, davalının icra dosyasında yaptığı ödeme miktarının güncellemesi yapılmadan alacak miktarından düşülmesi hatalı olmuş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2.b. bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2.a. bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 ... içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 10.10.2022 (Pzt.)