Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5806 Esas 2022/7860 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı kadın tarafından açılan bir boşanma davasında, davacı erkeğe kredi çekme konusunda yalan söylemek, ailesine düşkün olmak gibi davranışlar yüzünden davalı kadın ağır, davacı erkek ise az kusurlu tespit edilmiştir. İlk derece mahkemesi tarafından manevi ve maddi tazminatlara hükmedilmiştir. Ancak, bölge adliye mahkemesi manevi tazminat için gerekliliği taşımayan davranışlar yüzünden manevi tazminat talebinin reddedilmesi gerektiğine karar vermiştir. Türk Medeni Kanunu’nun 174/2. maddesi gereğince manevi tazminata hükmedilmesi için boşanmaya sebep olan olayların, tazminat talep eden tarafın kişilik haklarına saldırı niteliğinde olması gerekir. Kanıtlanmamış başka bir olayın varlığı da kanıtlanmamıştır.
Türk Medeni Kanunu’nun 174/2. maddesi, boşanmaya sebep olan olayların, tazminat talep eden tarafın kişilik haklarına saldırı niteliğinde olması gerektiğini belirtir.

MAHKEMESİ : Van Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından davanın kabulü, kusur ve hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı erkek tarafından açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda ilk derece mahkemesince, davalı kadına “davacı erkeğe kredi çekme konusunda yalan söylediği, evlilik birliğini temelinden sarsacak nitelikte ailesine düşkün olduğu, davacı erkek ile birlikte tayin kararı alıp bundan vazgeçtiği ” vakıaları, davacı erkeğe de “ davacı kadının aramalarına yanıt vermediği ve evden habersiz şekilde ayrıldığı” vakıaları kusur olarak yüklenmiş, davalı kadın ağır davacı erkek ise az kusurlu tespit edilerek davanın kabulüne ve davacı erkek lehine maddi ve manevi tazminatlara hükmedilmiştir. Hükme karşı davalı kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge adliye mahkemesince esastan ret kararı verilmiş, hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmiştir
Türk Medeni Kanunu’nun 174/2. maddesi gereğince manevi tazminata hükmedilmesi için boşanmaya sebep olan olayların, tazminat talep eden tarafın kişilik haklarına saldırı niteliğinde olması gerekir. İlk derece mahkemesince davalı kadına yüklenen kusurlu davranışlar davacı erkeğin kişilik haklarına saldırı oluşturacak nitelikde değildir. Manevi tazminata hükmedilmesini gerektirecek başka bir olayın varlığı da kanıtlanmamıştır. Bu durumda davacı erkeğin manevi tazminat talebinin reddi gerekir. Bu husus nazara alınmadan erkek yararına manevi tazminata hükmedilmesi doğru olmayıp gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesinin kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi. 10.10.2022 (Pzt.)