Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/8335 Esas 2022/7993 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından; kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ile kadın yararına hükmedilen tazminatlar ve velâyet düzenlemesi yönünden, davalı kadın tarafından ise; nafakaların ve tazminatların miktarı ile aleyhine hükmedilen harç, yargılama giderleri ve vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı erkeğin “Velâyet düzenlemesi ve reddedilen kendi tazminat taleplerine” yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince bu yönlere ilişkin olarak verilen hüküm davacı erkek tarafından istinaf edilmeyerek kesinleşmiştir. Bu nedenle davacı erkeğin, istinaf edilmeyerek kesinleşen bu yönlere ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a) Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşen yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün bulunmamasına göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
b) Davacı erkek tarafından açılan Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde düzenlenen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasının yapılan yargılaması sonucunda ilk derece mahkemesince, davanın kabulü ile boşanmaya sebebiyet veren olaylarda her iki tarafın da eşit derecede kusurlu oldukları kabul edilerek tarafların boşanmalarına, ortak çocuk Berkay'ın velâyetinin davalı anneye verilmesine, ortak çocuk yararına aylık 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, tarafların tazminat taleplerinin ise ayrı ayrı reddine karar verilmiş, hüküm davalı kadın tarafından "Kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ile velâyeti kendisine bırakılan ortak çocuk yararına hükmedilen nafakaların miktarı" yönünden istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda davalı kadının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, verilen bu karar yine davalı kadın tarafından aynı yönlerden temyiz edilmiştir. Dairemizin 14.03.2022 tarih ve 2022/86-2404 E.K. sayılı ilamı ile “...Mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen tarafların kusurlu davranışlarına göre, özellikle erkeğin, kadının namusuna yönelik ithamları da dikkate alındığında boşanmaya sebep olan olaylarda davacı erkeğin ağır, davalı kadının ise az kusurlu olduğunun kabulü gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu tarafların eşit kusurlu olduklarının kabul edilmesinin doğru olmadığı, boşanmaya sebep olan olaylarda kusuru eşit ya da daha ağır olmayan davalı kadın yararına TMK m. 174/1-2 koşullarının somut olayda gerçekleştiği, bu nedenle kadın yararına uygun miktarda maddî ve manevî tazminata hükmedilmesi gerektiği, yine velâyeti anneye bırakılan ortak çocuk Berkay yararına hükmedilen iştirak nafakası miktarının az olduğu... " gerekçesiyle bölge adliye mahkemesinin esastan ret kararı
kaldırılarak ilk derece mahkemesinin kararı bozulmuş, dosya ilk derece mahkemesine gönderilmiştir. İlk derece mahkemesince uyulmasına karar verilen bozma ilamının kapsamı ile sınırlı olarak bir karar verilmesi gerekirken, istinafın, temyizin ve bozma ilamının kapsamı dışında kalarak kesinleşen " Boşanma hükmüne, velâyet ve kişisel ilişki düzenlemesi ve çocuk mallarının korunmasına, ortak çocuk yararına hükmedilen tedbir nafakasına, davacı erkeğin tazminat taleplerinin reddine ve davacı erkek yararına hükmedilen vekâlet ücretine " ilişkin yönlerden yeniden hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırıdır. Ne var ki, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu bölümlerinin düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Davacı erkeğin "Velâyet düzenlemesi ve reddedilen kendi tazminat taleplerine" yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz edilen hükmün yukarıda (2/b) bendinde gösterilen sebeple gerekçeli kararın hüküm fıkrasından 1., (2.1), (2.2), (2.3), 3., 4., 6. ve 10. bentlerinin tamamen çıkarılmasına, hükmün bu bölümlerinin düzeltilmiş şekliyle, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (2/a) bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 11.10.2022 (Salı)