Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/8356 Esas 2022/7994 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı erkek tarafından açılan boşanma davasında, mahkeme davacı erkeğin sadakat yükümlülüğünü ihlal etmesine rağmen, davacı-karşı davalı erkeğin davalı-karşı davacı kadına nazaran daha ağır kusurlu olduğu sonucuna vararak davayı kabul etmiştir. Ancak, tazminat miktarlarının belirlenirken hakkaniyet ilkesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınmadığı için daha uygun miktarlarda tazminat takdiri yapılması gerektiği belirtilerek karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 4, 174/1 ve 174/2. maddeleri; Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri.

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise katılma yoluyla; erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle mahkemece davacı-karşı davalı erkeğe yüklenen sadakat yükümlülüğünü ihlal vakıasının güven sarsıcı davranış boyutunda kaldığının, yine de boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davacı-karşı davalı erkeğin, davalı-karşı davacı kadına nazaran daha ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının ise aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün, bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'e yükletilmesine peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Belgin'e geri verilmesine, oy birliğiyle karar verildi. 11.10.2022 (Salı)