Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5448 Esas 2022/8103 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararda, bir kadın tarafından boşanma, ziynet ve çeyiz eşyası alacağı için açılan davada, temyiz sınırının aşılmadığı gerekçesiyle ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddedildiği belirtiliyor. Ayrıca, diğer temyiz itirazları yerinde bulunmadığı için hüküm onanmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-b bendi ve Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298 inci maddesi'ne göre hesaplanan temyiz parasal sınırlarıdır.

MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından boşanma, ziynet ve çeyiz eşyası alacağı yönünden; davalı erkek tarafından ise ziynet ve çeyiz eşyası alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Tarafların ziynet ve çeyiz eşyası alacağı davasının kabul edilen ve reddedilen kısmına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 Sayılı Kanun'un 44 üncü maddesi ile de 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298 inci maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "107.090,00TL" olarak belirlenmiştir.
Taraflarca temyize konu edilen ziynet alacağının miktarı karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 107.090,00TL'yi aşmadığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362 nci maddesi gereğince temyiz sınırı altında olduğundan kesindir. Açıklanan nedenle, tarafların ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı kadının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, tarafların ziynet ve çeyiz eşyası alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, adli yardımdan yararlanması sebebiyle başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının davacıya yükletilmesine, peşin harcın istek halinde yatıran davalıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 13.10.2022 (Per.)