Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/8811 Esas 2022/8348 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/8811
Karar No: 2022/8348
Karar Tarihi: 19.10.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/8811 Esas 2022/8348 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin verdiği karar, davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar, yoksulluk nafakası yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmiş. Mahkeme, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alınarak davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen manevi tazminatın az olduğu ve daha uygun bir miktar takdir edilmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Bu nedenle karar bozulmuş ve dosya yeniden ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi)
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri (tazminat hükümleri)
2. Hukuk Dairesi         2022/8811 E.  ,  2022/8348 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar, yoksulluk nafakası yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1- Erkeğin tüm, kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz eden ...’e yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 19.10.2022 (Çrş.)

    Hemen Ara