Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5833 Esas 2022/8407 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir boşanma davasında verilen kararın temyizini görüştü. Mahkeme, kadının tazminat ve nafaka miktarlarına yönelik verilen kararı kabul etmedi ve daha uygun miktarda tazminat ve nafakaya hükmedilmesi gerektiği sonucuna ulaştı. Mahkeme, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerinin hükümlerini de dikkate alarak karar verdi. Kararın bozulmasına ve dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine karar verildi.
Detaylı kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: \"Hukuk düzeninden kaynaklanan bütün haklar kullanılırken, işte karşı tarafın haklarına da saygı gösterilmesi ve gerektiğinde bir tarafın hakkının sınırı, öteki tarafın hakkının sınırı, adalet ve hakkaniyete uygun bir şekilde tayinolunur.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: \"Zarar gören, uğradığı zararın tazminini ister. Tazminat, zarar görenin zararından sorumlu olanın zararını karşılamakla yükümlü olduğu ölçüde ödenir.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: \"Maddi olmayan zararlara karşı da tazminat istenebilir. Bu takdirde mahkeme, hakkaniyet ölçüleri çerçevesinde tazminat miktarını belirler.\"

MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminat ve nafaka miktarları, yoksulluk nafakasının süreli olması ve vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı kadının aşağıdaki bentler dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı-davacı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 24.10.2022 (Pzt.)