Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/9028 Esas 2022/8494 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı erkeğin kusur belirlemesi, kadının kabul edilen davası ve nafakalar yönünden temyiz dilekçesi reddedildi. Ancak tarafların tazminatlar yönünden temyiz itirazları incelendi ve ilk hükümden farklı olarak, davacı kadın yararına 40.000 TL maddi ve 40.000 TL manevi tazminata hükmedildiği belirtildi. Bu miktarların az olduğu gerekçesiyle tazminatların tekrar değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kararda Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddesi hükmüne dikkat edilmesi gerektiği ve daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminatın belirlenmesi gerektiği açıklandı.

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminat miktarları yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadının kabul edilen nafaka ve tazminat talepleri ile tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkeğin kusur belirlemesi, kadının kabul edilen davası, kadının kabul edilen nafaka talepleri yönünden temyiz itirazlarının incelenmesinde;
20.12.2021 tarihli bozma ilamımız ile kusur belirlemesi, kadının kabul edilen davası ve nafakalar kesinleşmiş olduğundan bu yönlerden erkeğin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Tarafların tazminatların miktarları yönünden temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
İlk derece mahkemesince kurulan hükümde davacı kadın yararına 30.000 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminata hükmedilmiş, kararın taraflarca istinaf edilmesi üzerine, bölge adliye mahkemesince tarafların istinaf istemlerinin ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesince verilen esastan ret kararının taraflarca temyizi üzerine Dairemizin 20.12.2021 tarihli ilamı ile kadın yararına hükmolunan tazminatların az olduğu gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. İlk derece mahkemesince bu kez davacı kadın yararına 40.000 TL maddi, 40.000 TL manevi tazminata hükmedilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir. İlk derece mahkemesince son kurulan hüküm bozma ilamında belirtilen ilkelere, bozmanın amacına uygun olmayıp davacı kadın yararına hükmedilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple davalı erkeğin kusur belirlemesi, kadının kabul edilen davası ve nafakalar yönünden temyiz dilekçesinin REDDİNE, tarafların temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple davacı kadın lehine BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, oy birliğiyle karar verildi. 25.10.2022 (Salı)