Esas No: 2022/8723
Karar No: 2022/8616
Karar Tarihi: 27.10.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/8723 Esas 2022/8616 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/8723 E. , 2022/8616 K.Özet:
Davacı kadın ve davalı erkek arasındaki iştirak ve yoksulluk nafakalarının arttırılması davasında, Bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi kararı temyiz edildi. Ancak, kararda belirtilen nafaka miktarları Vergi Usul Kanunu'na göre belirlenen sınırın altında kaldığından, temyiz sınırı altında kaldığı için nafakaya ilişkin karar kesindir. Sonuç olarak, tarafların temyiz dilekçeleri reddedildi. Kararında ise 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi ve 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi açıklamalarına yer verildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : İştirak ve Yoksulluk Nafakalarının Arttırılması
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından nafaka miktarları yönünden; davalı erkek tarafından ise tümü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrası uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298.maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "107.090,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda kabul edilen ve reddedilen nafaka miktarlarının yıllık miktarları karar tarihindeki kesinlik sınırı 107.090,00 TL'yi aşmayıp 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kaldığından nafakalara ilişkin karar kesindir. Açıklanan sebeple, tarafların nafakalar yönünden temyiz dilekçelerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Tarafların temyiz dilekçelerinin yukarıda açıklanan sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcın istek halinde yatıranlara geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 27.10.2022 (Prş.)