Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5772 Esas 2022/8704 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir kararda, bir çiftin tazminat, nafaka, ve ziynet alacağı gibi konularda anlaşmazlık yaşaması sonucu açılan davanın incelenmesi yapılmıştır. Kadının davası kabul edilmiş ve nafakaya dair karar kesinleşmiştir. Erkeğin davası reddedilmiştir. Buna ek olarak, erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Tarafların diğer itirazlarına karşı yapılan incelemede, hükümde bir yanlışlık görülmediği sonucuna varılmıştır. Sonuç olarak, kadının davası kabul edilirken erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesi red edilmiştir. 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 168. maddesi, aynı yargı çevresinde yer alan davaların birleştirme ve ayırma hususundaki kararlarına karşı sadece istinaf yolunun kullanılabileceğini belirtmektedir. Bölge adliye mahkemesi kararları hakkında ise sadece temyiz yolunun kullanılabileceği ifade edilmektedir.

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar, ziynet alacağı davasında tefrik kararı verilmesi, yargılama gideri vekalet ücreti yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların miktarı, vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, nafakalar istinaf edilmeyerek kesinleşmiş olduğu anlaşıldığından, davacı-karşı davalı erkeğin kadının davasının kabulü ve nafakalara yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 168. maddesi “Aynı yargı çevresinde yer ... aynı düzey ve sıfattaki hukuk mahkemelerinde görülmekte olan davalar yönünden verilen birleştirme ve ayırma hususundaki ilk derece mahkemesi kararlarına karşı istinaf yoluna; bölge adliye mahkemesi kararları hakkında ise temyiz yoluna, ancak hükümle birlikte gidilebilir” şeklinde düzenleme yapılmıştır. Bu yasal düzenleme karşısında, davacı-karşı davalı erkeğin, ziynet alacağı davasının tefriki kararına yönelik temyizi mümkün olmadığından, davacı- karşı davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik tefrik kararına ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Tarafların diğer temyiz itirazlarına hasren yapılan incelemeye gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı- karşı davalı erkeğin, kadının davasının kabulü, ve nafakalara yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağı davasının tefrikine yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80'... TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 01.11.2022(Salı)