Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/6385 Esas 2022/8716 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir karar, tedbir nafakası, yoksulluk nafakası ve tazminat miktarları yönünden temyiz edilmiştir. Mahkeme, davacı kadının bazı temyiz itirazlarını yersiz bulmuştur. Ancak, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olaydaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı gibi faktörleri dikkate alarak, tazminat miktarlarının daha uygun bir seviyede belirlenmesi gerektiğini belirtmiştir. Bu bağlamda, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerine atıfta bulunulmuştur. Kararın bazı bölümleri bozulurken, diğerleri onanmıştır. Temyiz harcı istek halinde geri verilecektir. Kararın bir örneği ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilecektir. Karar 1 Kasım 2022 tarihinde verilmiştir.
Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, \"Kanun bütün hakların kullanılmasını özgürce sağlar. Hakların kullanılması haklı sebeplere dayandırılmalı ve kanunun öngördüğü sınırlar içinde olmalıdır.\"
Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi ise, \"Zarar gören, bu zararın giderilmesini, tazminat ödenmesini isteyebilir.\"
Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi ise, \"Tazminat, zarar görenin zararını gidermek ve uğradığı menfaat kaybını karşılamak amacıyla ödenir.\"

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından çocuk lehine hükmedilen tedbir nafakası, yoksulluk nafakası ve tazminat miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi (TMK m. 174/1-2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte açıklanan sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 01.11.2022 (Salı)