Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/6258 Esas 2022/8773 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir dava kararı incelenmiştir. Davacı kadın, tazminat ve nafaka miktarlarına karşı çıkmıştır. Kararda, davacı kadının temyiz itirazları yersiz görülmüştür ancak maddi ve manevi tazminat yönünden daha uygun bir takdir yapılması gerektiği belirtilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri hükümlerine göre hareket edilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu yönler gözetilmeden verilen kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararın temyiz itirazları kısmen reddedilerek kısmen onanması, temyiz peşin harcının geri verilmesi ve dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesi oy birliğiyle kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
-Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (Hakkaniyet Ilkesi)
-Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri (Maddi ve Manevi Tazminat)

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminatlar ile nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, (1.) bentte açıklanan nedenle kadının temyiz itirazlarının reddi ile bozma kapsamı dışında kalan temyize konu hükümlerin ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 02.11.2022 (Çar.)