Esas No: 2022/5871
Karar No: 2022/8888
Karar Tarihi: 08.11.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5871 Esas 2022/8888 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/5871 E. , 2022/8888 K.Özet:
Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir boşanma davasında tazminat ve nafaka miktarları ile toptan yoksulluk nafakası konularında hüküm vermiştir. Davacı kadın, bazı tazminat taleplerinin reddedilmesine itiraz etmiştir. Mahkeme, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, kusur dereceleri ve ihlal edilen menfaatlerin kapsamı göz önünde bulundurarak, davacı kadının yararına hükmolunan maddi tazminatın yetersiz olduğuna karar vermiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınarak, daha uygun miktarda tazminatın belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın bu nedenle bozulmasına karar verilmiştir. Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararın detaylı açıklaması, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından katılma yoluyla; tazminat ve nafaka miktarları ile toptan yoksulluk nafakası yönünden, davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar, kendisinin reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddî tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddî tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 08.11.2022 (Salı)