Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/6920 Esas 2022/7793 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davacı ve davalı vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvuruların esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:


I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının 01.06.1999-18.02.2020 tarihleri arasında davalı bünyesinde 2011 yılına kadar teknik şef, 2011 yılı sonrasında teknik şef ve fabrika müdürü sıfatı ile çalıştığını, son net ücretinin 11.000,00 TL olduğunu, iş sözleşmesinin 18.02.2020 tarihli ihtarname ile davacı tarafından haklı nedenlerle feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımı def’inde bulunarak davacının davalı bünyesinde 01.06.1999 tarihinden itibaren çalıştığı iddiasının doğru olmadığını, davacının ilk çalıştığı şirketin ...Makine Sanayi ve Tic. A.Ş. olduğunu, bu şirketin davalı Şirket ile bir ilgisi bulunmadığını, davacının dava dilekçesinde belirtmiş olduğu görev tanımının da gerçeği yansıtmadığını, davacının fabrika müdürü olup üst düzey yönetici konumunda olduğunu, davalı Şirketin hem ...'da hem de ...'ta fabrikası olduğunu, davacının ... fabrikasının sorumlusu ve müdürü olduğunu, davacının iş sözleşmesini kendi istek ve rızası ile feshettiğini, bu hâli ile kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, iş sözleşmesini feshederken ortaya koymuş olduğu gerekçelerin haklı olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının iş sözleşmesini ücret alacağı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödenmemesi nedeniyle haklı şekilde feshettiği ve kıdem tazminatına hak kazandığı, davacının bakiye ücret alacağının ödendiğine ilişkin olarak davalının imzalı ücret bordrosu, sair ödeme makbuzu yahut banka dekontu sunmadığı, davacının ücret alacağı talebinin yerinde olduğu, tanık beyanları ile davacının ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığının anlaşıldığı, yıllık izinlerin tamamının kullandırıldığının davalı tarafından ispatlanamadığı, davacının davalı Şirkette fabrika müdürü olarak çalıştığı, işyerinde üst düzey konumda çalışan işçinin görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanılmasının olanaklı olmadığı, üst düzey yönetici pozisyonunda olan davacının fazla çalışma alacağına hak kazanamayacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı vekili istinaf dilekçesinde; davacının işçi alıp işten çıkarma yetkisinin bulunmadığını, kendi çalışmasını kendisinin ayarlamadığını, bu hususların İlk Derece Mahkemesi tarafından eksik incelenmesi sonucu fazla çalışma alacağına ilişkin ret kararı verilmesini kabul etmediklerini ileri sürerek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.

2. Davalı vekili istinaf dilekçesinde; davacının kıdem tazminatına hak kazanmasının hukuken mümkün olmadığını, davacının iş sözleşmesini kendisinin feshettiğini, davacı tanıklarının da iş sözleşmesinin feshi konusunda haklı bir neden ortaya koyacak beyanda bulunmadığını, davacının ücret tespitinin hatalı olduğunu, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışma yapmadığını, çalışma süresi boyunca hiç yıllık izin kullanmamasının hayatın olağan akışına ters olduğunu ileri sürerek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dosya içeriğine göre ödenmediği sübut bulan işçilik alacakları nazara alındığında davacının iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiği, ispat yükü kendisine düşen davalı işveren tarafından davacıya yıllık izinlerinin kullandırıldığının imzalı yıllık izin defteri veya eşdeğer belge ile ispatlanamadığı, davacı asılın alınan beyanına göre kullanılan yıllık izinlerin hesaplamadan düşüldüğü, tanık anlatımlarına, işyeri şartlarına, davacının yaptığı işin niteliğine, bilirkişi raporuna göre davacının çalışma süresi boyunca hak kazandığı ve ödenmeyen ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve ödenmeyen aylık ücret alacaklarının sübut bulduğu, davacının davalı Şirketin ... işyerini yöneten, işçi alma ve çıkarma konusunda yetkili ve çalışma düzenini belirleyen üst düzey yönetici olduğu, bu nedenle fazla çalışma ücreti talebinin reddi kararının yerinde olduğu, hizmet süresinin doğru belirlendiği, hesap ve değerlendirmeye esas alınan son ücret miktarının yerinde olduğu gerekçeleriyle tarafların istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.


V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili temyiz dilekçesinde; davacının işçi alıp işten çıkarma yetkisinin bulunmadığını, kendi çalışmasını kendisinin ayarlamadığını, fazla çalışma alacağına ilişkin ret kararı verilmesini kabul etmediklerini ileri sürerek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.

2. Davalı vekili temyiz dilekçesinde; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçelerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını talep etmiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının hizmet süresi ve ücreti, kıdem tazminatı, ücret, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ispatı, hesaplanması ve ödenip ödenmediği hususlarında toplanmaktadır.


2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 371 inci maddesi ile 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 4857 sayılı İş Kanunu'nun ilgili hükümleri.

3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesi ile 369 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı ve davalı vekillerince temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davalıya yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

15.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.