Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/5835 Esas 2022/9111 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararda, davacı-davalı erkeğin ziynet alacağı talebinin kabul edilen kısmı için yapılan temyiz dilekçesinin reddedildiği belirtilmiştir. Ayrıca, davacı-davalı erkeğin diğer temyiz itirazlarının yersiz olduğu, davalı-davacı kadının yoksulluk nafakası talebinin toptan ödeme kararı verilmesi şeklinde hükmedildiği ancak bu miktarın az olduğu ve daha uygun bir miktarda nafaka hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, kararın yukarıdaki sebeplerle bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Kanunlar olarak ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi ve Türk Medeni Kanunu'nun 176/1. maddesi gösterilmiştir.

MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, manevi tazminatın reddi, nafakalar ve ziynet alacağı yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların reddi ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Mahkemece kadının kabul edilen ziynet alacağının miktarı 38.082,00 TL olup bu miktar, karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL'yi aşmadığından 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında olmakla, ziynet alacağına ilişkin karar kesindir. Açıklanan sebeple, davacı- davalı erkeğin ziynet alacağı davasının kabul edilen kısmına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının aşağıdaki bentler dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3-Davalı-davacı kadının yoksulluk nafakası talebi hakkında, Türk Medeni Kanunu'nun 176/1. maddesi nazara alınarak, hâkimin takdir yetkisi çerçevesinde "toptan ödeme" kararı verilmesinde kanuna aykırı bir durum yok ise de; tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumu gözönüne alındığında, davalı- davacı kadın yararına hükmedilen toptan yoksulluk nafakası miktarı az olmuştur. Daha uygun ve yeterli miktarda toptan yoksulluk nafakasına hükmedilmesi gerekirken; yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı-davalı erkeğin, ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı harcın ...'e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ...'e geri verilmesine, dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 10.11.2022 (Per.)