Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4782 Esas 2022/9238 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/4782
Karar No: 2022/9238
Karar Tarihi: 14.11.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4782 Esas 2022/9238 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı erkek tarafından temyiz edilen davada bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi, davalı aleyhine hükmedilen alacak miktarının 107.090,00 TL'nin altında olduğu için kararın kesin nitelikte olduğuna karar verdi. Temyiz dilekçesi reddedildi ve temyiz peşin harcının istek halinde iadesine karar verildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri 6100 sayılı HMK’nin 362. maddesi ve 02.12.2016 tarihli 6763 Sayılı Kanun’un 44. maddesi. Bu kanun maddeleri uyarınca, temyiz inceleme kesinlik sınırı her yıl yeniden değerleme oranında artırılır.
2. Hukuk Dairesi         2022/4782 E.  ,  2022/9238 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi


    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    6100 sayılı HMK’nin 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 Sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “107.090,00 TL” olarak belirlenmiştir.
    Somut olayda, mahkemece davalı aleyhine 13.148,86 TL alacağın tahsiline karar verildiği anlaşılmakla, davalı aleyhine hükmedilen alacak miktarı karar tarihindeki temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmadığından, bölge adliye mahkemesinin kararı 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1-a bendine göre kesin niteliktedir. Açıklanan nedenle, davalı yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Davalının temyiz dilekçesinin yukarıda gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 14.11.2022 (Pzt.)

    Hemen Ara