Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/7017 Esas 2022/9504 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen karara göre, bir boşanma davası sonucunda davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı talebi reddedilmiştir. Kadının bu konuda yaptığı temyiz başvurusu da Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun ilgili maddesi gereği reddedilmiştir. Diğer temyiz itirazları ise tarafların eşit kusurlu olduğu sonucuna varılarak reddedilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri ise şöyle listelenmiştir:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi (davaların parasal sınırları)
- Ek madde 1 (temyiz parasal sınırlarının yeniden değerleme oranında artırılması)

MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, erkeğin kabul edilen davası, reddedilen tazminat talepleri, tedbir ve iştirak nafakasının miktarı, reddedilen yoksulluk nafakası ile reddedilen ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadının reddedilen ziynet alacağı davasına yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını(bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanunun 44. maddesi ile 6100 sayılı Kanuna eklenen Ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “107.090,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda, mahkemece davalı-karşı davacı kadının toplam 43.035,00TL tutarındaki ziynet alacağı talebinin reddine karar verilmiş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davası yönünden verilen karar kesindir. Bu itibarla, kadının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı kadının diğer temyiz itirazlarının incelemesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle, tarafların mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışlarına göre, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tarafların eşit kusurlu olduklarının anlaşılmasına göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, 1. bentte gösterilen sebeple davalı-karşı davacı kadının reddedilen ziynet alacağı davası yönünden temyiz dilekçesinin REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Penpe'ye yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi. 23.11.2022 (Çrş.)