Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/8082 Esas 2022/9538 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararda, davalı kadının açılan tanıma-tenfiz davasında kabul etmesi sonucu dava lehine karar verildiği ve davacı tarafından yapılan harç, yargılama giderlerinin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesi kararının verildiği belirtilmiştir. Yapılan temyiz başvurusunda davalı kadın maktu vekâlet ücreti yönünden itirazda bulunmuş, ancak bölge adliye mahkemesince esastan reddine karar verilmiştir. Ancak, davacı lehine hükmedilen vekâlet ücreti takdiri yarı oranında olması gerektiği halde tamamına hükmedildiği için hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda HMK'nın 312/2 maddesi gereği, davalı kadının yargılama giderlerinden sorumlu tutulmayacağı belirtilmiştir. Ayrıca, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 6/1 maddesi de kararda yer almıştır.

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından; aleyhine hükmedilen harç, yargılama giderleri ve vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2- Anlaşmazlık, davanın konusuz kalması, feragat, kabul, sulh veya herhangi bir nedenle; ön inceleme tutanağı imzalanıncaya kadar giderilirse, tarife hükümleriyle belirlenen ücretlerin yarısına, ön inceleme tutanağı imzalandıktan sonra giderilirse tamamına hükmolunur (Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 6/1).
Davacı tarafından açılan tanıma-tenfiz davasında, davalı kadın tarafından süresinde sunulan cevap dilekçesinde dava kabul edilmiş, ilk derece mahkemesince duruşma açılmaksızın dosya üzerinden yapılan inceleme ile davanın kabulüne, davacı erkek tarafından yapılan harç ve yargılama giderlerinin davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, kendisini vekille temsil ettiren davacı erkek yararına karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca 5.100,00 TL. maktu vekâlet ücretine hükmedilmiş, hüküm davalı kadın tarafından aleyhine hükmedilen harç, yargılama giderleri ve vekâlet ücreti yönünden istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda davalı kadının istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar yine davalı kadın tarafından yukarıda sınırlandırıldığı şekilde temyiz edilmiştir.
Davacı tarafından açılan tanıma-tenfiz davası hakkında ön inceleme tutanağı imzalanmadan davalı tarafın kabulü nedeniyle davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmakla, davacı lehine karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 6/1 maddesi gereğince yarı oranında vekâlet ücreti takdiri gerekirken, vekâlet ücretinin tamamına hükmedilmesi doğru görülmemiş ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. (HMK m.370/2).
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesinin esastan ret kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesinin kararının hüküm fıkrasının 4. bendindeki “5.100,00 TL.” rakamının çıkartılmasına, yerine “2.550,00 TL.” rakamının yazılmasına, hükmün bu bölümünün DÜZELTİLMİŞ şekliyle, diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy çokluğuyla karar verildi. 23.11.2022(Çrş.)


KARŞI OY YAZISI

Dava boşanma kararının tanınması istemine ilişkindir.
HMK'nın 312/2 maddesi gereğince davalı, davanın açılmasına kendi hal ve davranışıyla sebebiyet vermemiş ve yargılamanın ilk duruşmasında da davacının talep sonucunu kabul etmiş ise yargılama giderlerini ödemeye mahkum edilmez.
Somut davada, yurtdışında verilen boşanma hükmünün Türkiye'de nüfusa işlenebilmesi için bu davanın açılması gerekli ve zorunlu olup davalı davanın açılmasına sebebiyet vermemiş; ilk celse de davayı kabul etmiştir.
Bu nedenle davalı aleyhine yargılama gideri yükletilmemesi gerektiği görüşünde olduğumdan ... çoğunluğun kararına katılmıyorum.