Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/7704 Esas 2022/9568 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, tazminat miktarlarının belirlenmesi ve tedbir nafakası konusunda verilen kararı incelediği davada, davalı-davacı kadının temyiz itirazları yersiz bulundu. Ancak, davacı-davalı erkeğin yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu belirtilerek ve hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun ilgili maddeleri dikkate alınarak daha uygun bir miktar belirlenmesi gerektiği ifade edildi. Bu nedenle, Bölge Adliye Mahkemesi hükmü kaldırılarak, ilk derece mahkemesi hükmü bozuldu ve temyiz itirazları reddedildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri şu şekildedir: Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi), Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri (tazminatın belirlenmesi).

MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından tazminatların miktarı ve davalı-davacı kadın lehine verilen tedbir nafakasının kabulü, davalı-davacı kadın tarafından, davacı-davalı erkeğin kabul edilen boşanma davası, reddedilen ve aleyhe hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı kadının tüm; davacı-davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı erkeğin yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeplerle KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi hükmünün BOZULMASINA; (1.) bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının reddi ile bozma kapsamı dışında kalan temyize konu hükümlerin ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın temyiz eden ...’e yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ...'ye geri verilmesine,
dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 23.11.2022 (Çrş.)