Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/7106 Esas 2022/9671 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir davada erkeğin lehine karar veren ilk derece mahkemesi kararını incelemiş ve kararı onamıştır. Ancak, kararın bir kısmına ilişkin temyiz itirazları reddedilmiş ve kanun maddeleriyle açıklanmıştır. Bu kapsamda, davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasının tefrikine yönelik temyiz talebi reddedilmiştir çünkü 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 168. maddesi uyarınca, aynı yargı çevresinde yer alan aynı düzeydeki mahkemelerin görülmekte olan davaları yönünden verilen birleştirme ve ayırma hakkındaki ilk derece mahkemesi kararlarına karşı istinaf yolu, bölge adliye mahkemesi kararlarına karşı ise temyiz yolu ancak hükümle birlikte kullanılabilir. Davalı-karşı davacı erkeğin para alacağı davasında verilen görevsizlik kararına yönelik temyiz talebi de reddedilmiştir çünkü bölge adliye mahkemelerinin, yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemelerinin görev ve yetkisi hakkında verilen kararlar ile yargı yeri belirlenmesine ilişkin kararlar hakkında temyiz kanun yoluna başvurulamaz. Kararda, kanun maddeleriyle açıklanarak karar verilmiştir. Kanun maddeleri şöyledir:
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 168. maddesi
- 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-c maddesi.

MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar, ziynet alacağı davasının tefriki ve para alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik tefrik kararına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 168. maddesi “Aynı yargı çevresinde yer ... aynı düzey ve sıfattaki hukuk mahkemelerinde görülmekte olan davalar yönünden verilen birleştirme ve ayırma hususundaki ilk derece mahkemesi kararlarına karşı istinaf yoluna; bölge adliye mahkemesi kararları hakkında ise temyiz yoluna, ancak hükümle birlikte gidilebilir ” şeklinde düzenleme yapılmıştır. Bu yasal düzenleme karşısında, davalı-karşı davacı erkeğin, ziynet alacağı davasının tefriki kararına yönelik temyizi mümkün olmadığından, davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik tefrik kararına ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı erkeğin para alacağı davasında verilen görevsizlik kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince davalı-karşı davacı erkeğin para alacağı davası yönünden görevsizlik kararı verilmiş ve erkeğin görevsizlik kararına karşı yaptığı istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-c maddesi gereğince, bölge adliye mahkemelerinin yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemelerinin görev ve yetkisi hakkında verilen kararlar ile yargı yeri belirlenmesine ilişkin kararlar hakkında temyiz kanun yoluna başvurulamaz. Açıklanan nedenlerle, ilk derece mahkemelerince verilen görevsizlik kararları hakkında istinaf incelemesi sonucunda verilen bölge adliye mahkemesi kararlarına karşı temyiz kanun yolu kapalı olduğundan, erkeğin görevsizlik kararına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
3- Davalı-karşı davacı erkeğin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağına ilişkin tefrik kararına yönelik temyiz dilekçesinin 1. bentte gösterilen sebeple, para alacağı davasında verilen görevsizlik kararına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 28.11.2022 (Pzt.)