Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/6056 Esas 2022/8148 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 3. Hukuk Dairesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Karşıyaka 2. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:


I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının davalı şirket nezdinde 01.07.2011 tarihinde çalışmaya başladığını, görev yaptığı dönemlerde mağaza müdürü olarak çalışıp, yöneticilerin talimatı ile iş gördüğünü, mesai düzeni ve nöbet çizelgesinin bu yöneticiler vasıtasıyla tanzim edildiğini ileri sürerek fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; zaman aşımı itirazında bulunduklarını, davacının iddialarının pozisyonu gereği mümkün olmadığını, hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, mağaza müdürü olarak çalışma saati ve gününü kendi ayarlayan üst düzey yönetici olduğunu, yaptığı işi üst düzey yöneticiye raporlamasının talimat aldığını göstermediğini, ücretinin fazla çalışmayı kapsayacak şekilde kararlaştırıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının zamanaşımına uğramayan çalışmaları bakımından 04.10.2012-31.05.2013 tarihleri arasında Nevşehir, 01.06.2013-31.03.2015 tarihleri arasında Keçiören, 01.04.2015-30.09.2017 tarihleri arasında Bornova, 01.10.2017 tarihinden itibaren de Marmaris mağazasında çalıştığı, dinlenen tanıkların davacının ..., Bornova ve Nevşehir mağazasındaki çalışmalarına tanıklık ettikleri, bu işyerlerindeki çalışma şartları gözetilerek davacının alacaklarının varlığının tespiti yoluna gidildiği, davacının fazla çalışma yapıp ayda 2 hafta tatilinde çalıştığı, dini bayramlarda bir gün hariç diğer tüm genel tatillerde çalıştığı sonucuna varıldığı, davacının yaptığı görev ve organizasyon şeması dikkate alındığında davacının bağlı olduğu üst yöneticilerin bulunduğu, dolayısıyla çalışma şart, saat ve koşullarını kendisi belirleyen bir yönetici sıfatı taşımadığı, talep artırım dilekçesine karşı davalı tarafından zamanaşımı itirazında bulunulmuşsa da davanın belirsiz alacak davası şeklinde açıldığı, alacakların da mahiyeti gereği belirsiz alacak davası niteliğinde olduğu, ilk dava dilekçesiyle birlikte alacağın tamamı yönünden zaman aşımı kesildiğinden artırılan kısım yönünden davalı tarafın zamanaşımı itirazının yerinde görülmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde; davacı tanıklarının bir kısmının davalı şirket aleyhine ikame ettiği dava bulunduğundan husumetli tanık olduğunu, beyanlarına bu nedenle itibar edilemeyeceğini, davacının üst düzey yönetici konumunda olduğunu, fazla çalışma yapması konusunda işverenin açık talimatı olduğu hususunun davacı tarafından ispat edilemediğini, fazla çalışma talebinin kabulünün mümkün olmadığını, davacının idari personel olması sebebiyle hafta tatili ve genel tatil günlerinde çalışmadığını, alacağının bu nedenle bulunmadığını, çalıştığı genel tatil günlerinin ise karşılığının ödendiğinin bordrolar ile sabit olduğunu, alacakların ıslah tarihinden beş yıl geriye doğru zamanaşımına uğradığını, ıslah edilen alacaklara dava tarihinden itibaren faiz uygulanmasının hatalı olduğunu ileri sürerek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.


C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dosya kapsamı, dosyadaki yazı, bilgi ve belgeler, kanuni gerektirici sebepler, davalı tarafın tanıkların davalıya karşı açtıkları davalar nedeniyle husumetli olduklarını ispatlayamaması ve dosyada beyanları bulunan diğer tanık beyanları ile benzer konudaki Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 2021/8649 Esas, 2021/13024 Karar sayılı emsal nitelikteki ilamı da dikkate alındığında, kararda hatalı bir yön bulunmadığı gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçelerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını talep etmiştir.


C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı, hak kazanmışsa belirtilen alacakların karşılığının ödenip ödenmediği, ıslaha karşı zamanaşımı definin değerlendirilip değerlendirilemeyeceği, faiz başlangıç tarihi hususlarında toplanmaktadır.


2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 371 inci maddesi ile 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 4857 sayılı İş Kanunu'nun ilgili hükümleri.

3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesi ile 369 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

22.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.