Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/7153 Esas 2022/8348 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 5. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 30. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesinin davanın kısmen kabulüne dair 12/03/2019 tarihli ve 2017/351 Esas, 2019/249 Karar sayılı kararının taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin 27.10.2021 tarihli ve 2019/2564 Esas, 2021/2888 Karar sayılı ilâmı ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak dosya yeniden yargılama yapılmak üzere Mahkemesine gönderilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili özetle; davacının davalı Şirkette 10.09.2013-08.06.2017 tarihleri arasında idari işler sorumlusu olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı nedenle sonlandırıldığını, en son aylık net 1.850,00 USD ücret aldığını, davacının ödenmeyen ücret alacaklarının bulunduğunu, kullanmadığı yıllık izinlerin olduğunu, yurda dönüş için uçak bileti ücreti talep ettiklerini ileri sürerek ödenmeyen ücret alacağı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi alacağı ve uçak bileti parası alacağının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili özetle; davacının devamsızlık yaptığını, mazeret bildirmediğini, bu nedenle iş sözleşmesinin haklı olarak sonlandırıldığını, ödemelerinin zamanında yapıldığını, fazla çalışma iddiasının yersiz olduğunu, davacı iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile;
"... davacının davalı şirkette 10/09/2013-08/06/2017 tarihleri arasında çalıştığı, en son aylık brüt 9.160,59 TL ücret aldığı, iş akdinin davacı tarafından ödenmeyen ücret niteliğindeki işçilik alacakları ile birlikte sigorta primlerinin gerçek ücret üzerinden gösterilmemesi nedeniyle haklı olarak sonlandırıldığı, bu bağlamda davacının kıdem tazminatı almaya hak kazandığı, dinlenen tanık beyanları ve tüm dosya kapsamından davacının kullanmadığı yıllık izinleri ile birlikte ödenmeyen fazla mesai ve UBGT çalışmalarının bulunduğu, bu izinler (30 gün) ve çalışmalar yanı sıra bakiye ücret alacağının noksansız bir şekilde ödendiğine ilişkin işveren tarafından sunulmuş belge yada ödeme makbuzu bulunmadığı, yine davacının ödenmeyen AGİ alacağı ile birlikte taraflar arasında bağıtlanan iş sözleşmesi kapsamında yurda dönüş için uçak bileti masrafının işverence karşılanması gerektiğinin belirtildiği anlaşıldığından davacının AGİ ve uçak bileti alacağının bulunduğu anlaşılmakla..." gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde; davalı tanıklarının beyanlarının değerlendirilmediğini, kararda yeterli gerekçe olmadığını, fazla çalışma yapıldığının davacı tarafından ispat edilemediğini, kıdem tazminatı isteminin kanuni dayanağı bulunmadığını, davacının pasaportunu ibraz etmediğini, Şirkete ait defter, ticari kayıtlar ve zimmetinde bulunan 800-900 USD civarında parayı yanına alarak Türkiye' ye döndüğünü, Şirketi zor durumda bıraktığını, işe gelmeyen davacının iş sözleşmesinin müvekkili Şirket tarafından devamsızlık nedeniyle haklı nedenle feshedildiğini, davacının alacaklarının zamanında ödendiğini, elden ödeme olmadığını, davacının dinî bayramlarda çalıştırılmadığını, 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını, idari bir personel olduğu için fazla çalışmaya uygun bir işte çalışmadığını, yıllık izinlerini kullandığını, davacı işçinin fazla çalışmasını ispat etmek için kullandığı puantaj kayıtlarını kendisi tuttuğu için doğruluğunun tartışmalı olduğunu, davacının günün her saati bu kadar uzun süreli mesailerle çalışmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu belirterek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile ödenmeyen ücret alacakları da bulunduğundan işçi feshinin haklı olduğu, yıllık izin, fazla çalışma, ücret alacağı ve diğer alacak kalemlerinin kabulünde dinlenen tanık beyanları, delil durumu ile davacının yaptığı işin niteliğine göre bir hata bulunmadığı gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde, istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü istinaf sebeplerini tekrarla Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını talep etmiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, işçi tarafından feshin haklı nedene dayanıp dayanmadığı, davacının kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi alacağı ve uçak bileti bedeline hak kazanıp kazanmadığına ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 371 inci maddesi ile 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 4857 sayılı İş Kanunu'nun ilgili hükümleri.

3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesi ile 369 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

27.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.