Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/7645 Esas 2022/8690 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece ... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesinin kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
1.Davacı vekili dava dilekçesinde; iş sözleşmesini emeklilik nedeniyle feshettiğini, bakiye yıllık ücretli izin alacağı olduğunu, davalı işyerinde fazla çalışma yapmasına rağmen ücretinin ödenmediğini ileri sürerek yıllık ücretli izin ve fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.

2. Davacı vekili ek dava dilekçesinde; daha önce tespit edemedikleri bakiye yıllık izinlere ilişkin ücretin davalıdan tahsilini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının alacaklarının zamanaşımına uğradığını, alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 26.03.2018 tarihli ve 2016/373 Esas, 2018/118 Karar sayılı kararı ile davacının, kullandırılmayan yıllık ücretli izinleri bulunduğu tespit edildiğinden yıllık ücretli izin alacağına hak kazandığı ve fazla çalışma yaptığını ispatladığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 21.01.2020 tarihli ve 2018/2582 Esas, 2020/152 Karar sayılı kararı ile davacının yıllık ücretli izin ve fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasında bir isabetsizlik görülmediği, dava türüne göre Mahkemece yürütülen faiz başlangıç tarihlerinin de doğru olduğu gerekçesiyle tarafların istinaf başvurularının ayrı ayrı reddine karar verilmiştir.

V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Dairemizin 03.02.2021 tarihli ve 2020/5182 Esas, 2021/3314 Karar sayılı kararı ile davacının temyiz talebinin miktar itibarıyla kesinlik sınırında kalması sebebiyle reddine karar verildikten sonra davalının diğer temyiz itirazları reddedilerek kararın; 16.04.2015-04.05.2016 tarihleri arasında şube müdürü olarak çalışan davacının bu dönem için fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.

B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile bozma kararına uyularak alınan bilirkişi raporu doğrultusunda hesaplanan fazla çalışma ücreti alacağı ile bozma konusu olmayan diğer alacaklar hüküm altına alınmıştır.

VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; davacı şube müdürü olarak çalıştığından fazla çalışma ücreti alacağına hak kazanamayacağını, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ara dinlenme sürelerinin eksik düşüldüğünü, yıllık ücretli izin alacaklarının davacıya tam olarak ödendiğini, kabul anlamına gelmemek kaydıyla iş sözleşmesinin feshedilmesi ile birlikte ödenen yıllık ücretli izin tutarına faiz işletilmesi gerektiğini, yargılama sırasında dinlenen tanıkların husumetli olmaları sebebiyle beyanlarının dikkate alınmaması gerektiğini belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması ve davanın reddine karar verilmesi istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma ücreti alacağı istemine ilişkindir.


2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 371 inci maddesi ile 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 4857 sayılı İş Kanunu'nun ilgili hükümleri.

3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesi ile 369 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesinin hukukça mümkün olmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VII. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,

07.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.