Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/9308 Esas 2022/8801 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taraflar arasındaki alacak davasında davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü, ücret alacağı talebi reddedilerek dava kısmen kabul edildi. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından başvurunun esastan reddine karar verildi. Ancak, Dairemizce yapılan inceleme sonucunda karar bozuldu ve davalının asıl alt işveren ilişkisi muvazaaya dayalı değildi. Bu sebeple, Mahkeme kararının yeniden incelenmesine karar verildi ve dosya, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na gönderildi.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu'nun 373 üncü maddesinin beşinci fıkrası.

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
BİRLEŞEN DAVA :
MAHKEMESİ : ... 2. İŞ MAHKEMESİ
SAYISI : 2017/616 Esas, 2017/551 Karar
BİRLEŞEN DAVA :
MAHKEMESİ : ... 2. İŞ MAHKEMESİ
SAYISI : 2016/100 Esas, 2016/103 Karar

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda ... 2. İş Mahkemesinin 19.07.2017 tarihli ve 2014/882 Esas, 2017/855 Karar sayılı kararı ile ücret alacağı talebi reddedilerek davanın kısmen kabulüne, birleşen davaların ise kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizce 03.02.2021 tarihli ve 2020/4594 Esas, 2021/3375 Karar sayılı karar ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonunda ... 2. İş Mahkemesinin 27.07.2021 tarihli ve 2021/250 Esas, 2021/454 Karar sayılı kararı ile ücret alacağı talebi reddedilerek davanın kısmen kabulüne, birleşen davaların ise kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü tarafından temyiz edilmiştir. Dairemizce 19.01.2022 tarihli ve 2021/12988 Esas, 2022/603 Karar sayılı karar ile davalılar arasındaki asıl alt işveren ilişkisinin muvazaaya dayalı olmadığı gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Dairemiz bozma kararına İlk Derece Mahkemesince direnilmesi üzerine karar, davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü tarafından temyiz edilmekle 6100 sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 373 üncü maddesinin beşinci fıkrası gereğince Dairemizce yapılan incelemede;
19.01.2022 tarihli ve 2021/12988 Esas, 2022/603 Karar sayılı bozma kararına direnilmesine karar verilmiş ise de davalı Kurumun asıl işi kapsamındaki işin teknolojik uzmanlık gerektirdiği ve ihaleyi alan Şirketin bu işi yapabilecek ekonomik bağımsızlığa ve teknolojik kapasiteye sahip olduğu, asıl işverenin araç ve gereçlerini bedelsiz kullanmadığı; aynı işte asıl işverenin işçisinin çalıştığına yönelik dosya kapsamında bilgi bulunmamasına rağmen Mahkemece asıl işverenin işçilerinin de aynı işte çalıştığının kabulünün yerinde olmadığı anlaşılmıştır. Davalı Şirketin asıl işverenden ayrı oluşturduğu iş organizasyonu kapsamında işin yürütüldüğü, asıl işverenin denetim dışında söz konusu işe müdahalesinin bulunmadığı, taraflar arasındaki ilişkinin muvazaalı olmadığı ve kanunen geçerli asıl işveren alt işveren ilişkisi olduğu kanısına varılmıştır. Mahkemece emsal olarak belirtilen Dairemizin 17.02.2021 tarihli ve 2020/4649 Esas, 2021/4157 Karar sayılı onama ve 18.01.2021 tarihli ve 2020/4321 Esas, 2021/1372 Karar sayılı düzelterek onama kararlarında ise Mahkeme kararları sadece davacı tarafından temyiz edilmiş olup Dairemizce temyiz edenin sıfatına göre muvazaa incelemesi yapılmamıştır. Açıklanan sebeplerle Dairemiz kararının usul ve kanuna uygun olduğu anlaşıldığından dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.

KARAR
Açıklanan sebeple;
Dosyanın YARGITAY HUKUK GENEL KURULUNA GÖNDERİLMESİNE,

12.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.