Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/8539 Esas 2022/9489 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taraflar arasındaki alacak davasında İlk Derece Mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiş, ancak Bölge Adliye Mahkemesi başvurunun esastan reddine hükmetmiştir. Hüküm altına alınan toplam miktarın temyiz kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL’nin altında kaldığı için davalı vekilinin temyiz dilekçesi miktardan reddedilmiştir. Dosya İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneği de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri olarak; miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararların temyiz edilememesi 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362 nci maddesi uyarınca belirtilmiştir. Eğer temyize konu edilen miktar kesinlik sınırının altındaysa aynı kanunun 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerektiği vurgulanmıştır.

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:

Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.

Dosya içeriğine göre dava konusu olan ücret derecesinin düzeltilmesinden kaynaklı fark ücret, fark ikramiye ve fark ilave tediye alacaklarının 15.02.2008-14.02.2013 tarihleri arasındaki dönem için hesaplanıp hüküm altına alındığı, 14.02.2013 tarihinden sonraki dönem yönünden uyuşmazlık bulunmadığı ve bu suretle hükmün ileriye yönelik etkisinin olmadığı anlaşılmakla; hüküm altına alınan ve davalı tarafça temyize konu edilen toplam miktarın Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.

KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin temyiz dilekçesinin miktardan REDDİNE,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

15.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.