Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/8536 Esas 2022/9486 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İlk Derece Mahkemesi, taraflar arasındaki alacak davasında kısmen karar verdi. Bu karar, davalı tarafından istinaf edildi ancak Bölge Adliye Mahkemesi başvuruyu reddetti. Kendisine ulaşan temyize dair başvuru üzerine yapılan incelemede, Bölge Adliye Mahkemesi kararının kesinlik sınırını aşmadığı anlaşıldı. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz dilekçesi miktardan reddedildi. Dosya İlk Derece Mahkemesi'ne, kararın bir örneği de Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderildi. Kanun açısından, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereği miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davaların nihai kararları temyiz edilemez. Bununla birlikte, miktar kesinlik sınırının altında kalması durumunda aynı kanunun 366. maddesi uyarınca temyiz dilekçesinin reddedilmesi gerekir. Ayrıca, dosya içeriğine göre hüküm altına alınan toplam miktarın, temyiz kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL'nin altında kaldığı anlaşılmıştır.

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:

Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.

Dosya içeriğine göre dava konusu olan ücret derecesinin düzeltilmesinden kaynaklı fark ücret, fark ikramiye ve fark ilave tediye alacaklarının 15.02.2008-14.02.2013 tarihleri arasındaki dönem için hesaplanıp hüküm altına alındığı, 14.02.2013 tarihinden sonraki dönem yönünden uyuşmazlık bulunmadığı ve bu suretle hükmün ileriye yönelik etkisinin olmadığı anlaşılmakla; hüküm altına alınan ve davalı tarafça temyize konu edilen toplam miktarın Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.

KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin temyiz dilekçesinin miktardan REDDİNE,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

15.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.