Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/9215 Esas 2022/9772 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, sürekli işçi olarak çalışan davacının ücretinin eksik ödendiği iddiasına bağlı fark alacak talepleri ile ilgilidir. İlk Derece Mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiş, davalı vekili ise kararı istinaf etmiştir. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi başvurunun esastan reddine karar vermiştir. Davalı vekili kararı temyiz etmek istemiştir ancak miktarın kesinlik sınırının altında kalması nedeniyle temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar 107.090,00 TL'nin altındadır. Kanunlar ise şu şekildedir: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362 nci maddesi, 366 ncı maddesi ve aynı Kanun'un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi. Ayrıca, somut uyuşmazlıkta 696 sayılı Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Düzenlemeler Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname uygulanmıştır.

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.

Somut uyuşmazlıkta 696 sayılı Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Düzenlemeler Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname kapsamında 02.04.2018 tarihinde sürekli işçi kadrosuna geçen davacının 01.01.2019 tarihinden itibaren ücretinin eksik ödendiği iddiasına bağlı fark alacak taleplerinin reddine karar verildiği, sadece pandemi sürecinde yapılan fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacağının hüküm altına alındığı ve hükmün davalı bakımından ileriye yönelik bir etkisi olmadığı anlaşılmıştır.

Dosya içeriğine göre hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL’nin altında kalmaktadır.


KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalının temyiz dilekçesinin miktardan REDDİNE,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine

19.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.