Esas No: 2022/7891
Karar No: 2022/10343
Karar Tarihi: 26.09.2022
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/7891 Esas 2022/10343 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2022/7891 E. , 2022/10343 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
BİRLEŞEN DAVALAR :
1-... 2. İŞ MAHKEMESİNİN 2016/1364 ESAS SAYILI DOSYASI
2-... 3. İŞ MAHKEMESİNİN 2016/59 ESAS SAYILI DOSYASI
3-... 3. İŞ MAHKEMESİNİN 2014/958 ESAS SAYILI DOSYASI
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda ... 2. İş Mahkemesinin 25.01.2017 tarihli ve 2014/888 Esas, 2017/17 Karar sayılı kararı ile davalılar arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğu gerekçesiyle dava ve birleşen davaların kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesinin 2017/1597 Esas, 2017/2802 Karar sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiş ve Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 16.07.2020 tarihli ve 2018/566 Esas, 2020/9617 Karar sayılı kararı ile yeterli araştırma yapılmadan davalılar arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğunun kabulünün hatalı olduğu gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonunda ... 2. İş Mahkemesinin 22.12.2020 tarihli ve 2020/410 Esas ve 2020/477 Karar sayılı kararı ile davalılar arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğu gerekçesiyle dava ve birleşen davaların ise kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 15.03.2021 tarihli ve 2021/2349 Esas, 2021/6180 Karar sayılı kararı ile eksik araştırmaya dayalı hüküm kurulduğu gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonunda ... 2. İş Mahkemesinin 27.07.2021 tarihli ve 2021/220 Esas ve 2021/452 Karar sayılı kararı ile davalılar arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğu gerekçesiyle dava ve birleşen davaların kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 19.01.2022 tarihli ve 2021/13314 Esas, 2021/608 Karar sayılı kararı ile davalılar arasındaki asıl alt işveren ilişkisinin muvazaaya dayalı olmadığı gerekçesiyle bozulmuştur.
Dairemiz bozma kararına İlk Derece Mahkemesince direnilmesi üzerine karar, davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmekle 6100 sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 373 üncü maddesinin beşinci fıkrası gereğince Dairemizce yapılan incelemede;
19.01.2022 tarihli ve 2021/13314 Esas, 2021/608 Karar sayılı bozma kararına direnilmesine karar verilmiş ise de davalı Kurumun asıl işi kapsamındaki işin teknolojik uzmanlık gerektirdiği ve ihaleyi alan Şirketin bu işi yapabilecek ekonomik bağımsızlığa ve teknolojik kapasiteye sahip olduğu, asıl işverenin araç ve gereçlerini bedelsiz kullanmadığı, aynı işte asıl işverenin işçisinin çalıştığına yönelik dosya kapsamında bilgi bulunmamasına rağmen asıl işverenin işçilerinin de aynı işte çalıştığının Mahkemece kabulünün yerinde olmadığı anlaşılmıştır. Davalı Şirketin asıl işverenden ayrı oluşturduğu iş organizasyonu kapsamında işin yürütüldüğü, asıl işverenin denetim dışında söz konusu işe müdahalesinin bulunmadığı, taraflar arasındaki ilişkinin muvazaalı olmadığı ve kanunen geçerli asıl işveren alt işveren ilişkisi olduğu belirlenmiştir. Mahkemece emsal olarak belirtilen Dairemizin 17.02.2021 tarihli ve 2020/4649 Esas, 2021/4157 Karar sayılı onama ve 18.01.2021 tarihli ve 2020/4321 Esas, 2021/1372 Karar sayılı düzelterek onama kararlarında ise Mahkeme kararları sadece davacı tarafından temyiz edilmiş olup Dairemizce temyiz edenin sıfatına göre muvazaa incelemesi yapılmamıştır. Açıklanan sebeplerle Dairemiz kararının usul ve kanuna uygun olduğu anlaşıldığından dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Dosyanın YARGITAY HUKUK GENEL KURULUNA GÖNDERİLMESİNE,
26.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.