Esas No: 2022/11608
Karar No: 2022/10342
Karar Tarihi: 26.09.2022
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/11608 Esas 2022/10342 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2022/11608 E. , 2022/10342 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
BİRLEŞEN DAVA : ... 2. İŞ MAH. 2016/276 ESAS 2016/251 KARAR SAYILI DOSYASI
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasındaki kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret ve yıllık ücretli izin alacağı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda ... 3. İş Mahkemesinin 31.10.2014 tarihli ve 2013/586 Esas, 2014/903 Karar sayılı kararı ile davalılar arasında 4857 sayılı İş Kanunu'nun 2 nci maddesine uygun şekilde asıl alt işveren ilişkisi kurulduğu ve talep konusu alacaklardan davalıların bu sebeple müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın; taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesinin 19.02.2015 tarihli ve 2015/72 Esas, 2015/2201 Karar sayılı kararı ile davada davalılar arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğunun iddia edilmemiş olması sebebiyle tarafların sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek ücret miktarının araştırılması ve hizmet süresi yönünden araştırmaya yönelik olarak bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma kararına uyulmasına karar verilmiştir.
... 2. İş Mahkemesinin 2016/276 Esasına kayıtlı olarak 19.02.2016 tarihinde açılan birleşen davada ise Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü ile Star İnş. ve Tic. A.Ş. arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğu, davacının baştan itibaren Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü işçisi sayılması gerektiği, buna bağlı olarak davacıya ödenmesi gereken ücret, sağlanması gereken mali ve sosyal hakların Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü bünyesinde çalışan emsal işçi baz alınarak belirlenmesi gerektiği ileri sürülerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin, ücret, ücret farkı, akdi ikramiye, ilave tediye ve kömür alacaklarının davalılardan tahsili talep edilmiştir. Bu dava 01.03.2016 tarihinde 2016/251 Karar numarası ile işbu dava ile birleştirilmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda ... 3. İş Mahkemesinin 21.12.2017 tarihli ve 2015/363 Esas, 2017/600 Karar sayılı kararı ile asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın ise reddine karar verilmiştir.
Kararın; davacı ... davalılardan Türkiye TaşKömürü Kurumu Genel Müdürlüğü vekilleri tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 20.09.2018 tarihli ve 2018/10025 Esas, 2018/19256 Karar sayılı kararı ile hükmü temyiz eden davalı vekilinin tüm davacının sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek birleşen dava ile ileri sürülen muvazaa iddiasının araştırılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucunda ... 3. İş Mahkemesinin 13.12.2018 tarihli ve 2018/537 Esas, 2018/851 Karar sayılı kararı ile davalılar arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğu gerekçesiyle davanın ve birleşen davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın; davacı ... davalılardan Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 15.05.2019 tarihli ve 2019/3004 Esas, 2019/10734 Karar sayılı kararı ile davalılar arasındaki ilişkinin muvazaalı olup olmadığının belirlenmesine yönelik araştırmanın yetersiz olduğu gerekçesiyle yeniden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucunda ... 3. İş Mahkemesinin 24.09.2020 tarihli ve 2019/321 Esas, 2020/237 Karar sayılı kararı ile davalılar arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğu gerekçesiyle davanın ve birleşen davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın; davacı ... davalılardan Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 23.06.2021 tarihli ve 2021/6405 Esas, 2021/10710 Karar sayılı kararı ile davalılar arasındaki ilişkinin muvazaalı olup olmadığının belirlenmesi yönelik bozma kararına uygun şekilde araştırma yapılmadığı gerekçesiyle yeniden bozulmasına karar verilmiştir.
Dairemiz bozma kararına ... 3. İş Mahkemesinin 06.10.2021 tarihli ve 2021/405 Esas ve 2021/384 Karar sayılı kararı ile direnilmesi üzerine karar, davalılardan Türkiye Taş Kömürü Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmekle 6100 sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 373 üncü maddesinin beşinci fıkrası gereğince Dairemizce yapılan incelemede;
23.06.2021 tarihli ve 2021/6405 Esas, 2021/10710 Karar sayılı bozma kararına direnilmesine karar verilmiş ise de işin teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektirip gerektirmediği ve davalılar arasındaki asıl işveren alt işveren ilişkisinin geçerli olarak kurulup kurulmadığı bakımından Mahkemece yapılan araştırma yetersizdir. Mahkemece emsal olarak belirtilen Dairemizin 17.02.2021 tarihli ve 2020/4649 Esas, 2021/4157 Karar sayılı onama ve 18.01.2021 tarihli ve 2020/4321 Esas, 2021/1372 Karar sayılı düzelterek onama kararlarında ise Mahkeme kararları sadece davacı tarafından temyiz edilmiş olup Dairemizce temyiz edenin sıfatına göre muvazaa incelemesi yapılmamıştır. Belirtilen sebeplerle Dairemiz kararının usul ve kanuna uygun olduğu anlaşıldığından dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Dosyanın YARGITAY HUKUK GENEL KURULUNA GÖNDERİLMESİNE,
26.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.