Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/8577 Esas 2022/11045 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 7. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 39. ... Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı bünyesinde 07.10.2008-15.05.2019 tarihleri arasında makam şöförü olarak çalıştığını, müvekkilinin son iki yıl haftanın 5 günü 09:00-23:00/24:00 saatleri arasında öncesinde ise haftanın 6 günü 09:00- 23:00/24:00 saatleri arasında çalıştığını, tüm çalışma süresince ayda ortalama iki hafta tatil izni kullanmaksızın haftanın 7 günü çalıştığını ... sürerek fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı taraf davaya cevap vermemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının fazla çalışma ve hafta tatili çalışmasına ilişkin iddiasının dosya kapsamı uyarınca ispatlandığı, davacının yapmış olduğu fazla çalışma ve hafta tatili çalışmaları karşılığı ücretlerin ödendiğinin davalı işveren tarafından ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; davacının fazla çalışma ve hafta tatili çalışma iddiasını ispat için tanık deliline dayandığını, söz konusu çalışma iddiasının yazılı belge yerine tanık beyanları ile ispatlanamayacağını, İlk Derece Mahkemesince uygulanan indirim oranının yetersiz olduğunu, 30.05.2019 tarihli çıkış belgesinde davacının çalıştığı süreler içinde tahakkuk eden aylık ücretini, fazla çalışma ücretini, diğer ücretlerini ve hesaplanmış kıdem tazminatını nakden ve tamamen aldığını kendi imzası ile tasdik ettiğini belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının Mayıs 2019 tarihine kadar haftada 6 gün, Mayıs 2019 tarihi sonrasında ise haftada 7 gün 09:00-21:00 saatleri arasında çalıştığını ve ayda 2 hafta tatilinde çalışmasını sürdürdüğünü tanık anlatımları ile ispatlamış olduğunu, İlk Derece Mahkemesince uygulanan indirim oranının yerleşik Yargıtay uygulamalarına uygun olduğunu, davalı tarafça yasal süre içerisinde işçinin ilgili alacaklarının ödendiğini gösterir nitelikte belgenin sunulmadığını, davalı tarafça istinaf başvurusu ekinde ibraz edilen ibranamenin fazla çalışma ücret alacağına ilişkin miktar içermediğini, bu hâlde ilgili belgenin borcu sona erdirecek nitelikte bir ödeme belgesi ve geçerli bir ibraname olarak kabulünün mümkün olmadığı gerekçeleriyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf dilekçesinde ... sürülen gerekçeleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesi istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarının ispatı ile bu alacak kalemlerinden yapılan indirimin oranına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4857 sayılı ... Kanunu'nun ilgili hükümleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ... sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
03.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.