Esas No: 2016/33498
Karar No: 2020/4779
Karar Tarihi: 10.03.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/33498 Esas 2020/4779 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, ancak kıdem tazminatının ödenmediğini, davacının aylık brüt ücretinin 1.947,00 TL olduğunu, diğer çalışanlara göre davacıya daha az hafta tatili kullandırılarak 4857 sayılı yasanın 5. Maddesine göre ayrımcılık yapıldığını ileri sürerek, eşit davranma ilkesi tazminatı ile kıdem tazminatı alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiş; birleşen davada ise, hafta tatili ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 30.09.2014 tarihinde istifa etmek suretiyle işten ayrıldığını, ayrılma nedeninin hafta sonları çalışmak istememesi ve bundan sonra fazla çalışma yapmayacağı halde ücretinin aynı kalmasını istemesinden kaynaklandığını, davacının son aylık brüt ücretinin 1.400,00 TL olduğunu, bu tutara fazla çalışma ve hafta tatili ücreti dahil edilmeden kıdem tazminatı hesaplanmasının yasal zorunluluk olduğunu, davacının kıdem tazminatı talebine ilişkin davasını bu tutar üzerinden kısmen kabul ettiklerini, davacının fazla çalışma ve hafta tatili çalışmalarının karşılığının bordroda yer aldığı şekliyle ödendiğini, ücret hesap pusulalarının davacı tarafından ihtirazi kayıt ileri sürülmeden imzalandığını, davacının ayrımcılık iddiasının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davacının kıdem tazminatı talebinin kabulüne, eşit davranma ilkesi tazminatı ile hafta tatili talebinin ise reddine kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece davacının hafta tatili ücreti talebinin reddine karar verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dosya kapsamındaki imzalı ücret hesap pusulalarına göre davacının 01/11/2009-30/09/2014 tarihleri arasındaki dönemde hafta tatili ücretine hak kazanmadığı belirlenmiş, bundan önceki dönem yönünden ise davacının bir iş karşılığı olmayan hafta tatili ücretlerinin ödendiği ifade edilmiştir. İmzalı ücret bordrolarının bulunduğu dönem yönünden davacıya hafta tatili ücreti ödendiği sabit olup, mahkemece bu döneme ilişkin olarak ret kararı verilmesi yerinde ise de; davacının 01/01/2007-01/11/2009 tarihleri arasındaki çalışma süresi yönünden hafta tatili iddiasını ispat edip edemediğinin belirlenmesi gerekmektedir. Yargılama sırasında dinlenen davalı tanıkları işyerinde üçlü vardiya düzeninde haftada 7 gün çalışıldığını ve vardiya değişiminin haftalık olduğunu ifade etmiştir. Tanıkların bu anlatımına göre değerlendirme yapılmalı ve davacının 01/01/2007-01/11/2009 tarihleri arasındaki dönem ile sınırlı olmak üzere hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı belirlenmelidir.
Mahkemece bu yön dikkate alınmadan ve davacının asıl dava ile birleşen dava olarak iki ayrı dava açtığı göz önünde bulundurulmadan, yazılı gerekçe ile hafta tatili ücreti talebinin reddine karar verilmesi isabetli değildir. Temyiz edilen kararın açıklanan sebeplerle bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.03.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.