Kira Avukatı Ankara - Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2020/1849 Esas 2020/2970 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2020/1849 Esas 2020/2970 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1849
Karar No: 2020/2970
Karar Tarihi: 30.06.2020

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2020/1849 Esas 2020/2970 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Dava, davacının son aldığı ücret üzerinden prime esas kazanç tutarının tespiti istemiyle açılmıştır. İlk derece mahkemesi yetkisizlik gerekçesiyle dava dilekçesini reddetmiştir. Davacı vekili ise istinaf başvurusunda bulunmuştur. Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Davalı şirket vekili yetki itirazında bulunmuş, mahkeme yetkisizlik kararı vermiştir. Davalı şirket ise istinaf kanun yoluna başvurmamıştır. Bu nedenle Bölge Adliye Mahkemesi'nin verdiği kararın temyiz edilmesi için hukuki yarar bulunmadığı anlaşılmıştır. Temyiz talebi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu Madde 32, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu Madde 22.

21. Hukuk Dairesi 2020/1849 E. , 2020/2970 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ: ... Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi
TÜRK MİLLETİ ADINA

K A R A R
Dava, davacının davalılardan işverene ait işyerinde 15/12/2015 tarihinde son aldığı ücret üzerinden prime esas kazanç tutarının tespiti istemine ilişkindir.İlk derece mahkemesince, yetkisizlik sebebiyle dava dilekçesinin reddine karar verilmiş, hükme karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge Adliye Mahkemesi"nin 08/11/2019 tarihli kararında, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Somut olayda, davalı şirket vekili süresinde yetki itirazında bulunmuş, mahkemece yetki itirazı yerinde görülerek talebi gibi yetkisizlik kararı verilmiş, bu karara karşı da davalı şirket tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmamıştır. Şu halde hükmü istinaf etmeyen davalı şirketin, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararı temyiz etmekte hukuki yararı bulunmadığı anlaşıldığından, davalı şirket vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı şirket vekilinin temyiz talebinin REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 30/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.