Esas No: 2017/177
Karar No: 2020/1952
Karar Tarihi: 08.06.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/177 Esas 2020/1952 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili ; davalının müvekkilinden toplam 26.963,00 TL"lik inşaat malzemesi satın aldığını, söz konusu malların davalıya teslim edildiğini, ancak düzenlenen faturaya konu borca ilişkin herhangi bir ödeme yapılmadığını, bu nedenle davalı aleyhine icra takibi yapıldığını, davalının borca itiraz ederek takibi durdurduğunu, itirazın haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile % 20 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının müvekkiline eksik teslimde bulunduğunu, icra takibine konu alacağa ilişkin ödeme dekontlarının mevcut olduğunu, müvekkilinin davacıya borcu bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia savunma ve dosya kapsamında; davalının yevmiye kaydında ise 26.963,00 TL tutarlı alış kaydının bulunduğu ve 16.000 TL"nin çek verilmek sureti ile davacıya ödeme yaptığı , her ne kadar davalı tarafından söz konusu çeklerin davacı ile aralarında yapılan başka mal satışları nedeniyle verildiği ileri sürülmüş ise de; davacının bu iddiasını destekler mahiyette delil sunamadığı aynı şekilde davalı tarafın elden birtakım ödemeler yaptığı yönündeki iddiasını da ispat edemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne 10.963,00 TL yönünden itirazın iptali ile takibin devamına , icra takibine konu asıl alacağın likit ve belirli olması nedeniyle 10.963,00 TL üzerinden hesaplanacak olan % 20 oranında icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline, davalı tarafça davacıya ödendiği ispatlanan 16.000,00 TL üzerinden ise % 20 oranında kötü niyet tazminatının ise davacıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının talep halinde temyiz edene iadesine,
kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 08.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.