Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/123 Esas 2020/2824 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/123
Karar No: 2020/2824
Karar Tarihi: 23.12.2020

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/123 Esas 2020/2824 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında tefecilik suçundan açılan kamu davasında beraat kararı verdi. Ancak suçun 5237 sayılı TCK'nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu belirtildi. Tefecilik suçunda suç tarihi kazanç maksadıyla en son ödünç paranın verildiği gün olarak kabul edilirken, sanığa atfedilen eylemlerin 2006 yılı öncesinde gerçekleştiği için kesin olarak saptanamadığından suç tarihinin 01/01/2006 olarak kabul edilmesi gerektiği belirtildi. Suç tarihi ile temyiz inceleme günü arasında 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından mahkeme kararının bozulmasına karar verildi, ancak yeniden yargılama yapılmayacağı belirtildi. Sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildiği ifade edildi. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı TCK'nın 241/1., 66/1-e, 67/4., 5320 sayılı Kanunun 8/1., CMUK'nın 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri ele alındı.
9. Ceza Dairesi         2020/123 E.  ,  2020/2824 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Tefecilik yapmak
    Hüküm : Beraat

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, tefecilik suçunda suç tarihi kazanç maksadıyla en son ödünç paranın verildiği gün olup, sanığa atfedilen eylemlerin 2006 yılı öncesinde gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında, kesin olarak saptanamaması nedeniyle sanık lehine değerlendirme yapılarak suç tarihinin 01/01/2006 olarak kabul edilmesi gerektiği, suç tarihi ile temyiz inceleme günü arasında 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 23/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.











    Hemen Ara