Esas No: 2015/13755
Karar No: 2015/3954
Karar Tarihi: 10.09.2015
Mala zarar verme - hakaret - tehdit - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/13755 Esas 2015/3954 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanık ...’ın kızı ...’ın suç tarihinden önce diğer katılan sanık ...’ın kendisine cinsel saldırıda bulunduğu ileri sürerek Cumhuriyet Başsavcılığına müracaatta bulunduğu, bunun üzerine katılan sanık ...’ın akrabası olup hakkında verilen hüküm temyiz incelemesine konu edilmeyen sanık ...’un ...’yi telefonla arayarak ...’a yönelik şikayetinden vazgeçmesini istediği, bu olayla ilgili olarak da katılan sanık ...’ın kızı ...’ın ... hakkında kendisini tehdit ettiği iddiası ile ilgili olarak şikayetçi olduğu,her iki olayla ilgili olarak ...’nin müracaatları üzerine yürütülen soruşturmalar neticesinde ... ve ... hakkında ayrı ayrı kamu davaları açıldığı, olay tarihinde katılan sanık ...’nin diğer katılan sanık ... ve temyiz dışı sanık ... ile karşılaştığı, adı geçenler arasında geçmişte yaşanan olaylar nedeni ile tartışma çıktığı, yaşanan tartışma sırasında katılan sanık ...’nin diğer katılan sanık ...’ın aracına taş atmak suretiyle zarar verdiği ve katılan sanık ...’a “şerefsiz, adi adam” şeklinde hakarette bulunduğu, katılan sanık ...’ın da diğer katılan sanık ...’yi “söyle kızına şikayetini geri alsın yoksa sizi yaşatmam” şeklindeki sözlerle tehdit ettiğinin iddia edildiği somut olayda;
1-Katılan sanık ... hakkında “mala zarar verme” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, katılan sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Katılan sanık ... hakkında “hakaret” suçundan kurulan ve açıklanması geri bırakılan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231.maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan "hükmün açıklanmasını geri bırakılmasına" ilişkin karara karşı aynı Kanun"un 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığından, CMK"nın 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda merciin belirlenmesinde yanılma, başvuran sanığın haklarını ortadan kaldırmayacağından temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile görevli ve yetkili ilk derece mahkemesince itiraz konusunda inceleme yapılması için, dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE,
3- Katılan sanık ... hakkında “tehdit” suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan sanık ...’ın savunma ve iddialarına, tanıkların anlatımlarına ve tüm dosya kapsamına göre; adı geçen katılan sanık hakkında üzerine atılı tehdit suçunu işlediğine dair yeterli delil olmadığı, katılan sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair şüphenin giderilemediğinden bahisle verilen beraat kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 10/09/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.