Esas No: 2015/2000
Karar No: 2015/3915
Karar Tarihi: 10.09.2015
Dolandırıcılık - sahtecilik - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2000 Esas 2015/3915 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, çocuklarına ait şirket adına keşide edilen 10/03/2008 tarihli 11.000 TL bedelli çeki adına ciro ettikten sonra keşide tarihini 10.08.2008 olarak değiştirip satın aldığı kerestelerin satım bedeli olarak katılana vermek suretiyle dolandırıcılık ve sahtecilik suçlarını işlediğinin iddia olunduğu olayda;
1-Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelemesinde;
Oluşa, bilirkişi raporuna, sanığın savunmasına, katılanın ve şikayetçilerin aşamalardaki beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre; çocuklarına ait şirket adına keşide edilen 10/03/2008 tarihli 11.000 TL bedelli çeki adına ciro ettikten sonra keşide tarihini 10.08.2008 olarak değiştirip satın aldığı kerestelerin satım bedeli olarak katılana veren sanığın eylemlerinin sahtecilik suçunu oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelemesinde;
Suça konu çekin önceden doğan borca karşılık verilip verilmediği anlaşılamadığından gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; öncelikle suça konu çekin kereste alım borcu doğduktan sonra mı yoksa başlagıçta mı verilip verilmediği hususlarının katılandan sorulup araştırılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde belirtilen nitelikli hallerde suçtan elde edilen haksız menfaati belli ise; TCK"nın 52. madde hükmü de gözetilmek sureti ile haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde temel adli para cezası aynı Kanun"un 61. maddesi uyarınca gün olarak belirlenerek artırım ve indirimler gün üzerinden yapıldıktan sonra, ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı 52/2. madde hükmü gereğince 20-100 TL arasında takdir edilecek miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerekirken doğrudan elde edilen haksız menfaatin iki katı esas alınmak ve artırım indirimlerin de bu miktar üzerinden yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.