Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2022/3447 Esas 2022/3974 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, şikayetçinin iptal talebiyle başvurduğu icra müdürlüğü derece kararının ilk derece mahkemesi tarafından reddedilmesi üzerine yapılan istinafın kabulüne karar veren Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararının, miktar itibariyle kesin olması nedeniyle temyiz isteminin reddedilmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak, bölge adliye mahkemesinin ayrıca esastan reddettiği bir temyiz başvurusuna ilişkin hüküm, temyiz başvurusunun reddine karar verilmeden dosyanın Yargıtay'a gönderilmesi nedeniyle hatalıdır. Bu nedenle, ilk derece mahkemesinin temyiz talebini reddeden ek kararının kaldırılması gerektiğini ve diğer temyiz istemlerinin reddedilmesi gerektiğini belirten mahkeme, kanun maddelerini detaylı olarak belirtmiştir:
- 5311 sayılı Kanun'un 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesi gereği, miktar ve değeri 10.000 TL'yi geçen nihai kararlara karşı Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi'ne temyiz yoluna başvurulabilir.
- Kesin bir karara ilişkin olarak verilen temyiz dilekçelerinde, kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi, temyiz dilekçesinin reddine karar verebilir.
- Bölge adliye mahkemesince verilen kararlar, miktar itibariyle kesin nitelikte olan nihai kararlardır.
- İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince, temyiz talebinin reddine karar verilebilir.

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
KARAR
Şikayetçi vekili, icra müdürlüğünce düzenlenen 10.09.2021 tarihli derece kararının iptaline karar verilmesini talep ve şikayet etmiş, ilk derece mahkemesince, şikayetin reddine dair verilen kararın şikayetçi vekilince istinaf edilmesi üzerine, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nce, istinaf isteminin ve şikayetin kabulüne ve sıra cetvelinin iptaline kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Bölge adliye mahkemesi kararının şikayet olunan tarafından temyiz edilmesi üzerine ilk derece mahkemesince, bölge adliye mahkemesince verilen kararın miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesince verilen 12.05.2022 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek karar, şikayet olunan vekilince temyiz edilmiştir.
1-)Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesinin 31.03.2022 tarih, 2022/232 esas ve 705 karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin hükmü temyiz edilmiş olmakla, bahsi geçen temyiz dilekçesini değerlendirme yetkisi, 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi yollamasıyla 346. maddesi gereği, kararı veren bölge adliye mahkemesinde olup, ilk derece mahkemesince bu hüküm dikkate alınmaksızın ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
Bu nedenlerle, şikayet olunan vekilinin 12.05.2022 tarihli ilk derece mahkemesi ek kararına yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile, ek kararın kaldırılmasına ve 31.03.2022 tarihli bölge adliye mahkemesi kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine karar vermek gerekmiştir.
2- Şikayet olunan vekilinin, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesinin 31.03.2022 tarih, 2022/232 esas ve 705 karar sayılı kararına yönelik temyiz itirazları yönünden;
02.03.2005 tarihli 5311 sayılı Kanun'un 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri 10.000 TL'yi geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.16.2016 tarihinden itibaren 40.000 TL'ye, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun'un 1. ve 2. maddesi ile 28.02.2019 tarihinden itibaren 58.800 TL'ye, 01/01/2020 tarihinden itibaren de 72.070 TL, 2022 yılı için ise, 107.090,00 TL 'ye çıkarılmıştır. Somut olayda, davalıya sıra cetvelinde ayrılan pay gözetildiğinde, bölge adliye mahkemesi kararı kesin niteliktedir.
Temyiz dilekçesi kesin bir karara ilişkin olarak verilirse, kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi temyiz dilekçesinin reddine karar verir. Temyiz edilen kararın kesin olmasına rağmen Bölge Adliye Mahkemesince red kararı verilmeden dosya Yargıtaya gönderilmiş ise 01.06.1990 tarih 1989/3 Esas 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın, Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu içtihadı birleştirme kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da, benzer düzenlemeler nedeniyle HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de uygulanması gerektiğinden temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 no.lu bentte açıklanan nedenlerle, şikayet olunan vekilinin ilk derece mahkemesinin 12.05.2022 tarihli ek kararına yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile; ilk derece mahkemesinin 12.05.2022 tarihli temyiz talebinin reddine yönelik ek kararının KALDIRILMASINA, 2 no.lu bentte açıklanan nedenlerle şikayet olunanın Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nin 31.03.2022 tarih, 2022/232 esas ve 705 karar sayılı kararına yönelik temyiz isteminin bölge adliye mahkemesi kararın miktar itibariyle kesin nitelikte olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden şikayet olunana iadesine,
dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 08.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.