Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/9706 Esas 2022/14346 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İlk derece mahkemesi, taraflar arasındaki alacak davasında davanın kabulüne karar verdi. Ancak davalı vekili tarafından istinaf edildi ve istinaf başvurusu ek kararla reddedildi. Davalı vekilince tekrar istinaf edildi ve Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf başvurusunu kabul ederek ilk derece mahkemesinin ek kararını kaldırdı ve asıl karara yönelik istinaf başvurusunu esastan reddetti. Davalı vekili, Bölge Adliye Mahkemesinin kararını temyiz etti ancak temyiz edilemeyecek miktar sınırının altında olması nedeniyle temyiz dilekçesi reddedildi. Kanunlar açısından, miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması halinde aynı Kanun'un 352. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesi reddedilir.

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 5. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 42. ... Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine İlk Derece Mahkemesince, verilen kararın kesin nitelik taşıdığından bahisle istinaf başvurusunun 27.07.2020 tarihli ek kararla reddine karar verilmiştir.
Ek kararın davalı vekilince istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince ek karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi ek kararı kaldırılarak asıl karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Dosya içeriğine göre dava konusu hafta tatili alacağı hakkında 22.08.2017 tarihinden sonraki dönem yönünden uyuşmazlık bulunmadığı ve bu suretle hükmün ileriye yönelik etkisinin olmadığı anlaşılmakla; kabul edilen ve temyize konu edilen miktar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL’nin altında kalmaktadır.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin temyiz dilekçesinin miktardan REDDİNE,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
03.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.