Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/13599 Esas 2022/14435 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 5. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 26. ... Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince 22.09.2020 tarihli karar ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, 21.01.2021 tarihli karar ile uyuşmazlığın çözümü bakımından esaslı delil niteliği taşıyan keşif yapılarak bilirkişi raporu alınması için başvurunun kabulüne, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun ( 6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (6) numaralı alt bendi gereğince İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın İlk Derece Mahkemesine iadesine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince yeniden yapılan yargılama sonunda, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 14.....2022 tarihli ve 2022/6805 Esas, 2022/7659 Karar sayılı kararı ile dava konusu fazla çalışma ve kısa çalışma primi alacaklarının 2014 yılının sonuna kadar olan dönem için talep edildiği, sonraki dönem yönünden uyuşmazlık bulunmadığı bu sebeple hükmün ileriye yönelik etkisinin olmadığı, reddedilen ve temyize konu edilen miktarın Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibarıyla kesinlik sınırının altında kaldığı gerekçesiyle temyiz dilekçesinin miktardan reddine karar verilmiştir.

Davacı vekili maddi hatanın düzeltilmesi talepli dilekçesinde; kesinlik sınırından dolayı temyiz istemi reddedilmiş ise de Derece Mahkemelerinin kararlarında çok açık hukuka aykırılıklar bulunduğunu, kesinlik sınırı bakımından farklı uygulamaların ve aynı konudaki farklı yargı kararlarının hukuki güvenlik ilkesini zedelediğini, hukuk devletinde adaletin sağlanmasının kesinlik sınırının tespitinden daha önemli olduğunu, taleplerinin 2010-22.12.2014 tarihleri arasına ilişkin fazla çalışma ve kısa çalışma primi alacağı olduğunu, geleceğe ve mevcut duruma yönelik bir tespit taleplerinin bulunmadığını belirterek Daire kararının kaldırılmasını ve dilekçede belirtilen sebeplerden bozma yapılmasını talep etmiştir.
Davacı vekili tarafından kararın maddi hataya dayandığı gerekçesi ile ortadan kaldırılması istenilmiş olmakla; dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

YARGITAY KARARI

12.01.2011 tarihli ve 6100 sayılı Kanun'un "Hükmün tashihi" kenar başlıklı 304 üncü maddesinin birinci fıkrasının ilgili bölümü şöyledir :
" (1) Hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar, mahkemece resen veya taraflardan birinin talebi üzerine düzeltilebilir. ... "

25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı ... Mahkemeleri Kanunu’nun (7036 sayılı Kanun) 7 nci maddesinin üçüncü fıkrası gereğince 6100 sayılı Kanun'un kanun yollarına ilişkin hükümleri, ... mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanır.
6100 sayılı Kanun’da ise karar düzeltme kanun yolu düzenlemesine yer verilmediği anlaşılmaktadır.
Dosya içeriğine göre davacı vekilinin istinafa başvuru dilekçesinde, dava dilekçesinde dava tarihine kadar hesaplama yapılmasını sehven istediklerini, taleplerinin 20.07.2010-22.12.2014 arası döneme ilişkin olduğunu belirttiği ve bu yöndeki beyanını sonraki tarihli dilekçelerinde de tekrarladığı dikkate alındığında Dairemizce temyiz incelemesi sonucunda verilen kararda maddi hata saptanamadığı gibi maddi hataya dayandığı ileri sürülen hususun hukuki değerlendirmeye ilişkin olduğu ve 7036 sayılı Kanun’un 7 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca ... mahkemelerinin kararları ile ilgili Yargıtay kararlarına karşı karar düzeltme istenemeyeceği de dikkate alınarak davacı vekilinin dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacı vekilinin maddi hatanın düzeltilmesi talepli dilekçesinin REDDİNE,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
07.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.