Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/3818 Esas 2022/4021 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taraflar arasındaki hizmet alım sözleşmesi uyarınca, dava dışı işçilere ödenen işçilik alacaklarına ilişkin bir tazminat davası açılmıştır. Mahkeme, davalı alt işverenin işçilik alacaklarına ilişkin davalarda taraf olmadığı ve davaların da kendisine ihbar edilmediği gerekçesiyle, ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmesini doğru bulmamıştır. Kararın düzeltilerek onanmasına, davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına karar verilmiştir.
HUMK'nın 438/7. maddesi: \"Yargıtay kararlarının son maddesi mutlaka yer, tarih, karar veren mahkeme veya dairenin adı, kararın numarası, özeti ve tarihini ve gerekiyorsa kararın uygulanabileceği hükümleri kapsayacak şekilde yazılır.\"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Vek. Av. ...

Taraflar arasındaki tazminat davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hüküm süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçilerin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davaların işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçilere ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalının sorumlu olduklarını ileri sürerek, 49.409,87 TL meblağın ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, işçilerin çalıştığı dönemle sınırlı sorumlu olduğunu, iş davalarının sonucunun beklenilmesini, tazminat taleplerinin fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, alt işveren olan davalının dava dışı işçileri çalıştırdığı süre itibarıyla sorumlu olduğu gerekçesiyle alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulü ile 47.863,44 TL'nin 02/10/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararının dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Dava, taraflar arasındaki hizmet alım sözleşmesi uyarınca dava dışı işçilere ödenen işçilik alacaklarının rücuen tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece hüküm altına alınan alacağa ödeme tarihinden itibaren faiz yürütülmesine karar verilmiştir.
Somut olayda davalı alt işveren, işçilik alacaklarına ilişkin davalarda taraf olmadığı gibi davaların da kendisine ihbar edilmediği ve davacı kurum tarafından dava tarihinden önce temerrüde düşürülmediğinden mahkemece ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru görülmemiş, yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, kararın HUMK'nın 438/7. maddesi uyarınca aşağıda sonuç kısmında yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin diğer temyiz itirazları itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın hüküm fıkrasının 1. bendinin ilk satırında yer alan “02/10/2012” ibaresi çıkarılarak yerine “22/10/2012” yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.