MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Akraba olmaları nedeniyle geçmişten beri katılanla tanışan sanıkların; fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek bir ev tutup birlikte yaşamak konusunda anlaştıkları katılana, cezaevinde bakıma muhtaç bir arkadaşlarının olduğunu, öldüğü takdirde miras bırakabileceğini, cezaevinden çıkınca onun da kendileri ile birlikte dördüncü bir kişi olarak yaşaması konusunda teklif götürdükleri, katılanın kabul ettiği, bu süreçte katılandan sözde cezaevindeki hayali arkadaşlarının ameliyat olacağını söyleyerek, akabinde öldüğünden bahisle cenaze masrafları için para aldıkları, bu şahsın bir vasiyetname yolladığını ve katılanın yardımsever olması nedeniyle Almanya"da bulunan kimsesiz yeğenini yanına alması şartıyla mirasını katılana bırakacağı senaryosu ile katılanı yine kandırarak hayali kişinin Almanya"daki yeğeninin yol masrafları içinde katılandan menfaat temin ettikleri, sonrada yeğeninin gelmekten vazgeçtiğini ve şartın yerine gelmediğinden bahisle mirasın kalmadığını belirterek sanıkların katılandan haksız kazanç sağlamak suretiyle atılı suçu işlediği iddia edilen olayda,
Tüm dosya kapsamına göre; söz konusu suçu işlediği sabit olan sanıkların dolandırıcılık suçunu işlediğine diar mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 43/1 maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla kanunun aynı hükmünü birden fazla ihlal etmek suretiyle ve değişik zamanlarda birden fazla kez menfaat temin etmiş olduklarının anlaşılması karşısında, ceza verilirken zincirleme suç hükümlerinin uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında belirlenen temel gün adli para cezasının, para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün ilgili kısmına “TCK"nın 52/2 gereğince” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.