Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/14735 Esas 2022/15279 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Yargıtay'ın 22. Hukuk Dairesi, bir alacak davasında davanın belirsiz alacak davası olarak açılamayacağı gerekçesiyle bozma kararı vermiş ve daha sonra bozma ilamına uyularak, davanın hukuki yarar yokluğu nedeniyle kısmen reddi kararına hükmedilmiştir. Ancak Daireler arasında çelişki olduğu için dosyanın Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmiştir. Kararın incelenmesi yetkisi Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna ait olduğundan dosya bu Kurula gönderilmiştir. Kanunlar ise, Harçlar Kanunu'nun 28. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi gereğince dava değeri üzerinden hesaplanacak karar ve ilâm harcının dörtte birinin peşin olarak ödenmesi gerektiğini, buna karşın dava açarken nispi peşin harç yatırılmayıp sadece maktu harç yatırıldığından, herhangi bir işlem yapılamayacağını belirtmektedir.

MAHKEMESİ :... Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; ... 12. ... Mahkemesince verilen 28.01.2014 tarihli ve 2012/539 Esas, 2014/59 Karar sayılı davanın kabulüne ilişkin karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 15.05.2014 tarihli ve 2014/9962 Esas, 2014/13098 Karar sayılı kararı ile kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin alacağı yönünden davanın belirsiz alacak davası olarak açılamayacağı gerekçesiyle bozulmuştur.
... 12. ... Mahkemesince, 14.10.2014 tarihli ve 2014/467 Esas, 2014/678 Karar sayılı karar ile hukuki yararın tamamlanması mümkün dava şartı olduğu gerekçesiyle bozma kararına direnilmiştir.
Direnme kararının davalı vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 07.05.2015 tarihli ve 2015/13568 Esas, 2015/16731 Karar sayılı kararı ile Daire kararının usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle dosya Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 15.12.2020 tarihli ve 2018/(22)9-694 Esas, 2020/1028 Karar sayılı kararı ile nispi karar ve ilâm harcına tabi olan davada davacı tarafça, davalı ... Bakanlığının harçtan muaf olduğu gerekçesiyle dava açılırken maktu olarak yatırılan peşin harcın usul ve yasaya uygun şekilde tamamlanmasının gerekip gerekmediği hususu ön sorun olarak değerlendirilerek dava değeri para ile ölçülebilir nitelikte olduğundan 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun (492 sayılı Kanun) 28 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi gereğince dava değeri üzerinden hesaplanacak karar ve ilâm harcının dörtte birinin peşin olarak ödenmesi gerektiği; buna karşın dava açarken nispi peşin harç yatırılmayıp sadece maktu harç yatırıldığından 492 sayılı Kanun'un 32 nci maddesi gereğince herhangi bir işlem yapılamayacağı, Mahkemece harç eksikliğinin tamamlattırılması ve daha sonra işin esasının incelenmesi gerektiği belirtilerek direnme kararının usulden bozulmasına karar verilmiştir.
... 12. ... Mahkemesince davacı tarafa harç eksikliği tamamlatılarak yapılan yargılama sonucunda, 02.11.2021 tarihli ve 2021/26 Esas, 2021/184 Karar sayılı karar ile daha önce direnilmesine karar verilen Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 2014/9962 Esas. 2014/13098 Karar sayılı bozma ilâmına uyulmasına karar verilmiş ve kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin alacağı yönünden davanın hukuki yarar yokluğu nedeniyle reddine karar verilerek dava kısmen kabul edilmiştir.
Kararın; davacı ve davalı vekillerince temyizi üzerine, Dairemizce 17.02.2022 tarihli ve 2022/700 Esas, 2022/1983 Karar sayılı karar ile direnme kararı verildikten sonra söz konusu karar esas yönünden bozulmadan başka bir karar verilmesinin mümkün olmadığı, direnmeden dönülerek bozma kararı doğrultusunda hüküm kurulmasının usuli kazanılmış hak ilkesini ihlal ettiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece Dairemizin bozma kararına uyularak Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin bozmasına karşı önceki kararda direnilmesine ve davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine 6100 sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 373 üncü maddesinin beşinci fıkrası gereğince Dairemizce yapılan incelemede; Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesince 2014 tarihli kararın usul ve kanuna uygun olduğunun 07.05.2015 tarihli gönderme kararında bildirildiği anlaşıldığından dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
Temyize konu karar, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun usule yönelik bozma kararı sonrasında Mahkeme tarafından verilen hükme ilişkin olup inceleme yetkisi Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna aittir.

SONUÇ: Temyize konu kararı inceleme yetkisi Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna ait olduğundan dosyanın YARGITAY HUKUK GENEL KURULUNA GÖNDERİLMESİNE, 28.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.