Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/4556 Esas 2020/713 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/4556
Karar No: 2020/713
Karar Tarihi: 19.02.2020

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/4556 Esas 2020/713 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı İçişleri Bakanlığı Emniyet Genel Müdürlüğü, Bitlis Emniyet Müdürlüğü kadrosunda görevliyken davalılar tarafından yaralanan bir dış polis memuruna 2330 sayılı Kanun uyarınca nakdi tazminat ödendiğini, olay nedeniyle davalıların cezalandırılmasına karar verildiğini ve idare zararının rücuen davalılardan tazminini talep etmiştir. Mahkeme, ceza dosyası ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, dava dışı polis memurunun yaralanmasında davalının haksız eylemi bulunmadığı sabit görüldüğünden, karar davalı yararına bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, davacının rücuen tazminat istemine ilişkin 2330 sayılı Kanun'u söz konusudur.
4. Hukuk Dairesi         2017/4556 E.  ,  2020/713 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
    DAVALILAR : 1-... vekili Avukat ... 2-... 3-...

    Davacı İçişleri Bakanlığı Emniyet Genel Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 29/11/2013 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2-Davalılardan ...’nın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Dava, 2330 sayılı Kanun’dan kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı vekili; Bitlis Emniyet Müdürlüğü kadrosunda görevli iken olay tarihinde davalılar tarafından yaralanan davadışı polis memuruna 2330 sayılı Kanun uyarınca nakdi tazminat ödendiğini, olay nedeni ile yapılan ceza yargılaması sonucunda davalıların cezalandırılmasına karar verildiğini, davalıların eylemleri ile idare zararına sebebiyet verdiklerini belirterek oluşan idare zararının rücuen davalılardan tazminini talep etmiştir.
    Davalılardan ... davanın reddi gerektiğini savunmuş olup, diğer davalılar usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen cevap dilekçesi sunmamıştır.
    Mahkemece; ceza dosyası ve hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Dosyanın incelenmesinde; Ceza Mahkemesince, her ne kadar davaya konu edilen olay nedeniyle davalılardan ... hakkında mahkumiyet kararı verilmiş ise de; dava dışı polis memurunun yaralanmasında davalının haksız eylemi bulunmadığı ceza dosyası kapsamı itibariyle sabittir. Şu durumda; davalı ... yönünden davanın tümden reddi gerekirken kısmen kabulü usul ve yasaya aykırı olduğundan kararın davalı ... yararına bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz eden davalı ... yararına BOZULMASINA, davacının temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara